WN Redactie
Met de Brabantse Pijl en de Amstel Gold Race hebben we de helft van de heuvelklassiekers die april altijd kleuren weer achter de rug. Benoît Cosnefroy en Tom Pidcock waren tot nu toe de winnaars, wie komt daar bij op de Muur van Huy? Wij blikken vooruit.
De Waalse Pijl is meestal een eerlijke koers. Het komt weinig aan op tactische keuzes, aangezien de ploegen tegenwoordig hun deelnemers zo uitkiezen op deze wedstrijd dat het toch altijd aankomt op de laatste beklimming van die lastige Muur van Huy.
De Amstel Gold Race liet zondag al zien dat er behoorlijk wat renners aan elkaar gewaagd zijn in de heuvelklassiekers anno nu. Er zijn geen Philippe Gilberts, Alejandro Valverdes en Julian Alaphilippes meer die in topvorm alles en iedereen overklassen. Dat maakt het misschien juist net zo leuk!
LEES OOK: Pogacar zet wielerwereld op scherp: programma 2026 bekendgemaakt
De eerste
Net als bij veel koersen was ook de Waalse Pijl het ‘gevolg’ van een initiatief van een krant. De Brusselse gazet Les Sports vatte de handschoen op om haar eigen dagblad meer ‘in the picture’ te brengen.
Eigenaar Albert Van Laethem wilde de verkoop van Les Sports de hoogte in doen schieten en was naast eigenaar van de krant ook fervent wielerliefhebber. De Waal besloot zijn eigen regio eer aan te doen en de koers de naam Waalse Pijl te geven.
De eerste editie vond plaats in 1936 en eindigde in Luik – later zouden Charleroi, Marcinelle en Verviers ook dienen als aankomstlocaties. De eerste winnaar werd Philémon De Meersman. Hij versloeg Alphonse Verniers in een sprint-à-deux, de eerste ‘buitenlander’ was de Italiaan Antonio Fabris op de negentiende plaats.
De laatste
In 2023 kwam er een speciale meneer naar de start in Charleroi afgereisd. Ene Tadej Pogacar. Eerder dat jaar al winnaar van Parijs-Nice, de Ronde van Vlaanderen en de Amstel Gold Race. De Sloveen probeerde het jaar voordien al eens te kijken of het lukte op de Muur van Huy, maar kwam destijds tekort.
Dus moest een jaar later alles in stelling worden gebracht, want Pogi had een speciaal doel: de Amstel, Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik op één week tijd winnen en zo Philippe Gilbert opvolgen, die dat in zijn buitenaardse jaar 2011 deed.
De vraag was wie de tweevoudig winnaar van de Tour de France het vuur aan de schenen ging leggen in de finale. UAE Team Emirates liet niets aan het toeval over en controleerde de volledige koers.
Op de Côte de Cherave versnelde Diego Ulissi met zijn Sloveense kopman in de buurt, om de tegenstand dood te knijpen. Dat plan werkte, want hoewel Michael Woods er op de Muur van Huy alles aan deed om Pogacar los te rijden, stond er absoluut geen maat op die speciale meneer. Achter hem werd Mattias Skjelmose tweede, Mikel Landa mocht ook mee op het podium.
De route
Organisator ASO kiest dit jaar voor een ander strijdplan, in de hoop toch een wat groter palet aan coureurs kansen op de zege te bieden. De start is opnieuw in Charleroi, maar we gaan al vrij snel richting Huy om daar de nodige plaatselijke rondes af te leggen.
Via de provincie Namen trekken we na tachtig kilometer koers het Luikse gebied in, waar na dik 90 kilometer wedstrijd de Côte d’Ereffe te wachten staat. Dat zal de eerste van vier keer zijn dat deze helling gedaan wordt. In het verleden was dit vaker de voorlaatste klim, voor de renners richting Huy trokken.
Dat is nu ook het geval, want elf kilometer na de top van de Côte d’Ereffe ronden de renners de meet op de Muur van Huy. Ook die wordt dus in totaal vier keer beklommen, de laatste keer na net geen 199 kilometer koers. De uitloper op de Ereffe zorgde in het verleden voor interessante koerssituaties, het is de vraag of dit nu ook zo zal zijn. 
De favoriet
De afgelopen weken konden we een duidelijkere topfavoriet aanwijzen dan in de Waalse Pijl het geval is. Toch gaan we een poging doen en schuiven we Tom Pidcock naar voren als de te kloppen man in Huy.
Afgelopen zondag liet hij in de Amstel Gold Race zien over de nodige punch te beschikken op de momenten dat het moest. Met name zijn versnelling bovenop de Bemelerberg mocht er zijn, Tiesj Benoot en Marc Hirschi moesten alle zeilen bijzetten om aan te kunnen haken. 
De outsiders
De lijst met schaduwfavorieten is in deze wedstrijd eindeloos, juist ook doordat er niet makkelijk een absolute topfavoriet aangestipt kan worden. Benoît Cosnefroy won de Brabantse Pijl en liet in 2020 al zien hier goed uit de voeten te kunnen. Marc Hirschi klopte hem destijds en verkeert ook in goede vorm, getuige zijn tweede plaats in de Gold Race afgelopen zondag.
Bij Alpecin-Deceuninck geen Mathieu van der Poel, dus misschien alle ballen op Axel Laurance of Quinten Hermans? Zo zijn er bij iedere ploeg wel meerdere renners aan te kruisen die hoge ogen kunnen gooien als het erom gaat.
Speciale vermelding voor Mattias Skjelmose die hier vorig jaar tweede werd, maar in de Amstel niet bepaald geweldig uit de verf kwam en Aleksandr Vlasov die onder de klimmers altijd venijnig explosief is.
Ook zouden we er graag achter komen of een groot talent als Romain Grégoire ook op het allerhoogste niveau mee kan en wat dan met William Junior Lecerf? Die kan zich in ieder geval nog verschuilen achter Mauri Vansevenant die goed was afgelopen zondag.
De winnaar van twee jaar terug is er alweer 32… Dylan Teuns ziet de jaren en de kansen ook voorbij vliegen, wat kan hij? Misschien heeft hij met Stephen Williams wel de meest explosieve renner bergop van dit Waalse Pijl-peloton in zijn ploeg.
Verder zien we ook Maxim van Gils in deze koers een goed vervolg breien aan zijn puike voorjaar en willen we ook nog even vermelden dat een naam als Tobias Halland Johannessen absoluut geen vreemde eend in de bijt zou moeten zijn op de Muur van Huy.
Hierbij onze favorieten op een rij!
De sterren
****
Tom Pidcock
***
Benoît Cosnefroy & Dylan Teuns
**
Marc Hirschi, Mattias Skjelmose & Aleksandr Vlasov
*
Richard Carapaz, Tobias Halland Johannessen, Maxim Van Gils & Mauri Vansevenant
De vrouwen
Zoals er zondag een – zij het door een ongelukkig ongeval met een politieagent drastisch ingekorte en gedevalueerde – Amstel Gold Race Ladies Edition was, is er op woensdag ook een Flèche Wallonne Femmes.
De dames starten in Huy zelf en maken een rondje door zowel het Luikse als Naamse hinterland, om op ruim vijftig kilometer van de meet weer in de buurt van Huy te komen. Dan volgen nog tweemaal de Côte d’Ereffe en Muur van Huy om het af te maken.
Topfavoriete is misschien wel Elisa Longo Borghini. De Italiaans kampioene verkeert in blakende vorm en lijkt met name een versnelling in haar benen te hebben die ze nooit eerder had. De concurrentie komt van Demi Vollering en Kasia Niewiadoma, voor de rest is het vooral afwachten wie de opeenvolging van beklimmingen überhaupt kan overleven.
Laten we kijken naar de favorieten bij de vrouwen:
****
Elisa Longo Borghini
***
Kasia Niewiadoma & Demi Vollering
**
Niamh Fisher-Black, Gaia Realini & Ella Wyllie
*
Elise Chabbey, Yara Kastelijn, Evita Muzic & Fem van Empel
De televisie
De Waalse Pijl vormt traditioneel het decor voor de woensdagmiddag tussen de Amstel Gold Race en Luik-Bastenaken-Luik, waarbij vaak enkel de belangrijkste delen van beide koersen live in beeld komen.
Sporza begint eraan om 13:45 uur, waarbij eerst de mannenkoers getoond wordt en vervolgens wordt doorgeschakeld naar de finale voor de vrouwen. De NOS start om 14:00 uur met haar uitzending, Eurosport is al vanaf 12:45 uur van de partij.
Geniet van de Waalse Pijl!
