Kevin De Jonghe
Het is december en dus is het tijd om lekker terug te gaan blikken op het wielerjaar 2022. We zijn inmiddels al aanbeland in het najaar, met enkele klassiekers die in onze contreien misschien wat minder bekend en vervolgens ook minder bemind zijn.
Maar vergis u niet: zowel de BEMER Cyclassics – die in en rond Hamburg wordt verreden – als de Bretagne Classic-Ouest France staan wel degelijk te boek als wedstrijden van formaat, al zeker in de organiserende landen, zijnde dus Duitsland en Frankrijk. Ze maken dan ook beide deel uit van de WorldTour. Ter voorbereiding van het Wereldkampioenschap in Wollongong had Wout van Aert deze wedstrijden ingepland in zijn kalender, en zoals we dat van hem gewend zijn, deed hij niet gewoon mee om rustig mee te kabbelen in het peloton.
BROMMEN IN BEMER
Neen, Van Aert gaf beide wedstrijden meer dan de nodige kleur, ook mocht hij tweemaal mee aanschuiven op het podium. Al zal zijn eerste podiumplaats – in de BEMER Cyclassics – toch best zuur hebben gesmaakt. De Kempenaar maakte daar zijn wederoptreden sinds enkele weken rust na een fantastische Tour de France. Maar van enige decompressie was er weinig te merken, zeg maar niets. Bij een massale valpartij op zo’n 30 kilometer van de meet wist Van Aert ten volle te profiteren.
Vooraleerst door zelf maar net te kunnen rechtblijven, vervolgens door de aanzet te geven om met een kleine kopgroep de finale te kunnen ingaan. Samet met Marco Haller, Quinten Hermans, Patrick Konrad en Jhonatan Narvaez trok de Jumbo-renner naar de streep, waar hij zich pijnlijk liet verrassen door eerstgenoemde. Want waar we de winnaar al op voorhand leken te kunnen invullen, koos Haller voor de rechtse binnenbocht terwijl Van Aert enkel oog had voor de linkerkant. De Oostenrijker kon niet meer worden geremonteerd en Van Aert moest vrede nemen met een tweede stek. Hermans werd derde.
BRULLEN IN BRETAGNE
Ondanks die kleine fout allesbehalve een verkeerde prestatie van de pas terugkerende Van Aert, die een week later alweer een nieuwe kans kreeg op glorie. Dat met de Bretagne Classic-Ouest France, vroeger ook wel bekend als GP Plouay. Terwijl in Hamburg een behoorlijk vlak parcours wordt voorgeschoteld aan de renners, is dat in het Noorden van Frankrijk wel even anders. Met zijn 254 kilometer en meer dan 3000 hoogtemeters geldt De Bretagne Classic als een loodzware wedstrijd met dus de nodige obstakels te overwinnen.
Een klassieke vlucht trok zich op gang en daar bleek in de finale nog één man over behoorlijk frisse benen te beschikken: Jan Tratnik. De man die volgend jaar ploegmaat wordt van Van Aert (Tratnik wordt door Jumbo-Visma overgenomen van Bahrain-Victorious) ging bij een naderend peloton nog eens aanvallen en hij mocht zo als koploper de laatste 20 kilometer ingaan. Het verrassende Italiaanse duo Piccolo en Zoccarato – die ook in de vlucht zaten – voegden zich nog even bij de Sloveen, die het nadien toch weer zelf moest zien te rooien. Een poging die hij op amper drie kilometer van de streep gestrand zag.
Het flink uitgedunde peloton - als we dat zo nog mochten noemen - wist Tratnik nog tijdig op te slokken, waardoor we richting sprint gingen op een aankomststrook die volledig uitgetekend is voor machtssprinters/puncheurs. Al is het altijd nog opletten voor aanvallen, die er ook kwamen. Van Aert – die alleen was overgebleven van zijn team – pareerde echter elke aanzet met bravoure. Hij probeerde warempel zelf nog aan te vallen, maar het kwam uiteindelijk toch tot een sprint op de verraderlijke finish in Plouay.
Daar kreeg Van Aert onder meer af te rekenen met Arnaud de Lie, want jawel, ook de Waalse WielerNieuws Verrassing van het Jaar maakte nog deel uit van het gezelschap. De groene trui uit de Tour bedreigen lukte evenwel niet, datzelfde gold voor Axel Laurance en Alexander Kamp ondanks diens knappe sprints. Zij werden twee en drie, Van Aert pakte met overmacht de zege.
REMCO’S Vuelta
Daarmee hebben we de zoveelste bladzijde die Van Aert dit seizoen heeft gekleurd alweer gehad, in het volgende overzicht is het opnieuw aan die andere topper die ons land rijk is: Remco Evenepoel. Zijn verhaal in La Vuelta start hier morgen om 12.00 uur. Tot dan!
