Jeroen de Pauw
De voorbije dagen kon Remco Evenepoel op veel begrip rekenen na zijn opgave in de Tour de France, maar anderzijds ook op veel ongeloof en kritiek. De Belg gaf op in de veertiende etappe nadat hij bergop al snel het peloton moest laten gaan. En dat nota bene in de witte trui. Voor wielerlegende Jan Ullrich een duidelijk signaal.
Nee, Jan Ullrich (51) hoort niet bij het kamp dat het knap vindt dat Evenepoel en zijn entourage er de stekker durfden uittrekken in de Tour omdat het mentaal en fysiek moeilijk liep of de eerste flanken van de Col du Tourmalet (2.115 meter). Vooral zijn frustraties naar de bij hem blijvende cameramotor, zitten de Duitse wielerlegende meer dan dwars: "Hij is een superster en rijdt achteraan, natuurlijk zijn de camera’s dan op hem gericht. Daar moet hij boven staan", klinkt het in zijn podcast ‘Ulle & Rick’.
LEES OOK: Evenepoel doet wel heel geheimzinnig: “Dat ga ik niet zeggen…”
Mentaal hulp zoekenVolgens de Duitser waren Remco's handgebaren omdat hij in beeld werd gebracht terwijl hij in moeilijkheden zat, totaal misplaatst. "Hij moet leren ermee om te gaan. Ook als het eens niet zo goed gaat, wordt hij nu eenmaal gevolgd. Remco moet zich mentaal laten helpen", stelt hij zelfs. De beelden van Evenepoel die al huilend de ploegwagen instapte, zijn in het netvlies gebrand.
Meer nog: volgens Ullrich zag je zijn opgave voordien ook al van mijlenver aankomen. "Zijn voorbereiding was gewoon niet goed! Hij mist duizenden kilometers. Zijn fundament was niet groot genoeg, dan stort de vorm opeens helemaal in." Daarmee doelt de Duitser natuurlijk op de verloren maanden nadat Evenepoel in de winter tegen een openzwaaiend portier van een postbusje knalde.
Veel te snel mentaal opgeven
Toch begon de Tour van Evenepoel zeker niet slecht. Pogacar en Vingegaard waren outstanding, maar de dubbele olympische kampioen van Parijs stond wel knap derde in het klassement, droeg de witte trui als beste jongere en had al een knappe tijdritzege op zak. Maar enkele mindere momentjes en de Belg zakte mentaal als een hoopje in elkaar.
Hij kon zich niet meer opladen voor de volgende etappes om misschien nog te strijden voor ritzeges of een top tien. Nochtans zou bijvoorbeeld de slotrit over Mont Martre - precies de plek waar Evenepoel weergaloos olympisch kampioen werd vorig jaar - hem op het lijf geschreven zijn.
Een schande voor een renner als Evenepoel dat hij zo snel het hoofd laat hangen? Rick Zabel, ex-topsprinter en de podcastcollega van Ullrich, neemt het toch wat op voor de Belg van Soudal Quick-Step. "Remco is een superster in België, een absolute A-beroemdheid. Het hele land verwacht dat Evenepoel de Tour de komende jaren wint. Hij is het goudhaantje van België. Die druk rijdt altijd mee in de Tour", zegt hij.
Een vreselijk gevoel
"Je kunt van topvorm in één klap in een zwart gat vallen. En dat is verschrikkelijk als je dat niet kent of niet gewend bent. Je benen doen gewoon niet meer mee en zijn leeg. Het voelt niet meer als je eigen lichaam. Dat is een vreselijk gevoel", sust hij de Belg enigszins.
Toch moet Evenepoel de rug weer rechten, en hem kennende zal hij dat weer op een grootse manier doen. Hij zet zijn zinnen alvast op het WK in Rwanda (21-28 september) en het EK in de Franse regio Drôme-Ardéche (1-5 oktober). Daar wil hij voor vier titels gaan, telkens in de tijdrit en op de weg. Of ook de Vuelta nog in zijn vizier komt, is afwachten.
