Yorrith Haan
Voor Remco Evenepoel werd de klimtijdrit naar Peyragudes een nachtmerrie op twee wielen. De Belgische wereld- en olympische kampioen verloor zichzelf al na vijf minuten klimmen en zakte in het slot finaal door het ijs. Een twaalfde plek, een achterstand van 2’39” op ritwinnaar Tadej Pogacar, ingehaald worden door Jonas Vingegaard en een podiumplek die nog maar nipt overeind bleef. “Het was gewoon echt superslecht,” klonk het ongefilterd.
LEES OOK: Wat nu met Evenepoel? José De Cauwer is genadeloos
Ronduit slechtAl tijdens de beklimming zagen we Evenepoel schudden met het hoofd, spartelend op zijn pedalen, zoekend naar ritme. “De start was goed,” zei hij. “Maar na vijf minuten was het gevoel weg. Dan is het gewoon overleven tot de finish.” Onderweg leek ook zijn versnellingsapparaat hem parten te spelen. “Maar dat was het probleem niet. Het gevoel was gewoon slecht.”
Evenepoel is zelden zo hard onderuit gegaan op zijn geliefde tijdritfiets. Dat de teleurstelling groot is, stak hij niet weg. “Mijn analyse? Jullie weten het even goed als ik: het was gewoon slecht.”
“Het zegt me nu eigenlijk weinig”
De enige meevaller: zijn derde plek in het algemeen klassement bleef overeind. Op veertien seconden nadert Florian Lipowitz. “Maar dat doet me op dit moment eigenlijk niet veel.”
Of hij zich in de superlastige rit naar Superbagnères kan herpakken? “Hopelijk,” klonk het timide. Voor het eerst sinds lange tijd klonk de Belg gebroken. En dat zegt veel.
