Stan Strubbe
Zaterdag begint in Lille de 111e editie van de Ronde van Frankrijk, en dat betekent dat het wielerhart wereldwijd sneller begint te kloppen. Eén van de renners die bij velen verwachtingen én emoties losmaakt, is Mathieu van der Poel. Ook bij Tourdirecteur Christian Prudhomme, die in aanloop naar de start van de Tour openhartig sprak over zijn bewondering voor de Nederlander.
LEES OOK: Franse renner legt opvallende eigen zwakte bloot
Gele droom in 2021 nog niet vergetenIn gesprek met Cyclingnews keek Prudhomme terug op een van de meest aangrijpende momenten van zijn carrière als Tourbaas: de gele trui van Van der Poel in 2021. “Zes dagen lang straalde hij in het geel. Dat hij die trui pakte vlak na het overlijden van zijn grootvader Raymond Poulidor – een icoon van de Franse wielersport – was ongelooflijk. Dat moment behoort tot de meest emotionele uit mijn hele periode als directeur.”
Volgens Prudhomme belichaamt Van der Poel alles wat de Tour bijzonder maakt. “Zodra ik zijn naam hoor, moet ik glimlachen. Hij is koersplezier in zijn puurste vorm. We zagen het nog in de Dauphiné, waar hij elke dag aanviel. Alleen al zijn aanwezigheid maakt de Tour rijker.”
Een glansrol in de openingsweek?
De verwachtingen voor Van der Poel zijn ook dit jaar weer hooggespannen. Prudhomme twijfelt er niet aan dat de Nederlander de koers al vroeg naar zijn hand zal zetten. “Mathieu kan in zijn eentje een hele koers tot leven wekken, zeker in de eerste week. Mijn gevoel zegt dat hij al na één van die eerste ritten op het hoogste schavot zal staan.”
De openingsritten van deze Tour lijken dan ook geschreven voor de punch van Van der Poel. Korte heuveltjes, nervositeit in het peloton, ruimte voor aanvallers: het zijn ingrediënten waar hij van leeft. Of hij echt voor het geel gaat, blijft de vraag – maar rekenen op spektakel mag wel.
Poulidor blijft rijden in het hart van Frankrijk
De link met Poulidor blijft voor Prudhomme symbolisch belangrijk. “Die zes dagen geel waren zoveel meer dan een sportief succes. Het was geschiedenis die zich op een emotionele manier herhaalde.” Met Poulidor als schaduw in het collectieve Franse wielergeheugen en Van der Poel als hedendaagse publiekslieveling lijkt het verhaal nog lang niet af.
Een gele trui is dit jaar misschien geen hoofddoel voor de Nederlander, maar een ritzege? Een solo op dag twee? Een lange aanval in etappe vier? Niets is uitgesloten – zeker niet met een renner als Van der Poel, die zelden stil blijft zitten.
