Yorrith Haan
Hij is pas negentien jaar oud, maar Matthew Brennan is nu al een van de ontdekkingen van het wielerjaar 2025. De jonge Brit van Team Visma | Lease a Bike, vaak gezien als een natuurlijke opvolger van Wout van Aert, won in zijn eerste maanden als prof al vier wedstrijden en bevestigt daarmee zijn status als toptalent. Dat hij op dit niveau rijdt, is volgens hemzelf mede te danken aan een andere Britse wielerfamilie: de familie Pidcock.
Als kind trok Brennan er ieder weekend op uit met zijn vader. Geen gestructureerde trainingen, maar gewoon fietsen. "Ik zou het geen training noemen. Gewoon fietsen, ervan genieten en doorgroeien naar wielrennen", vertelde hij onlangs bij TNT Sports. In 2022 begon het echt serieuze werk bij Fensham Howes-MAS Design, het juniorenteam van Giles Pidcock, vader van Tom. Met name in België draaide Brennan veel koersen, vaak met Pidcock senior als chauffeur. “Hij heeft ons heel vaak naar koersen gereden. Daar ben ik hem nog altijd dankbaar voor.”
Mama zei nee, papa zei ja
In België liet Brennan zich zien, waarna Team Visma | Lease a Bike hem in het vizier kreeg. “Destijds wonnen zij alles: de Tour, de Giro, de Vuelta. Alle (semi-)klassiekers ook. Toen ze zeiden dat ze me wilden spreken en uitnodigden bij hun service course, was dat echt een toffe ervaring.” Maar niet iedereen was meteen enthousiast. "Het was vlak voor mijn examens en ik moest een dag vrij nemen. Mijn moeder zei: ‘Je gaat niet!’ En mijn vader zei: ‘Kom op, het is de beste ploeg ter wereld, geef hem die dag vrij.’"
Gelukkig luisterde moeder naar vader. Brennan ging, deed tests en liet goede cijfers zien. “Een goede balans tussen sprint en duurvermogen”, aldus de Brit. Kort na het trainingskamp volgde het verlossende telefoontje: Visma wilde hem contracteren. “We hebben de deal rondgemaakt en nu zijn we blij.” En hoe het met de examens afliep? “Die heb ik goed gemaakt. Mama was blij”, lacht hij.
Zijn profcarrière is daarna razendsnel gegaan. In de GP Denain won hij meteen bij zijn debuut, en in Catalonië en Romandië voegde hij drie WorldTour-zeges toe aan zijn palmares. Ondanks dat blijft hij met beide benen op de grond. “Er waren veel nachten dat ik pas om drie uur ’s nachts thuiskwam uit België, en dat mijn moeder me om acht uur alweer wakker maakte voor school. Het was zwaar, maar ik had het niet anders gewild.”
Roubaix? Sanremo? Of geel in de Tour?
Brennan kijkt ondanks zijn sterke voorjaar alweer vooruit. Zijn dromen zijn groot, zijn ambities nog groter. “Roubaix zou mooi zijn om te winnen, Sanremo ook. Vlaanderen… Maar ook de Tour van 2027 staat hoog op mijn lijstje. Die start in Groot-Brittannië. Het lijkt me gaaf om dan de tweede etappe in de gele trui te rijden.” Ambitieus is hij zeker, maar als hij zo doorgaat, is weinig uitgesloten.
