Het is december en dus is het tijd om lekker terug te gaan blikken op het wielerjaar 2022. In dit deel schrijven we een stukje wielergeschiedenis. Enfin, wij doen dat met onder woorden te brengen wat – of beter gezegd wie – voor die wielerhistorie wist te zorgen.
Zoals steeds twee dagen na de E3 Saxo Bank Classic gepland, heeft Gent-Wevelgem de laatste jaren een flinke evolutie ondergaan. Wat vroeger steevast omschreven werd als een koers voor de sprinters – waar het ook vaak op uitdraaide – is nu een loodzware Vlaamse klassieker waar renners van allerlei markten hun ei in kwijt kunnen. Met tal van kasseistroken, hellingen én de plugstreets (onverharde wegen, red.), dient de latere winnaar sowieso wel over een groot vermogen te beschikken, liefst met nog een stevig eindschot in de benen.
WINDSTIL
Capaciteiten waarover de winnaar van dit jaar allemaal beschikt, de winnaar die een openbaring was voor velen van ons. Maar daar komen we nog bij. Vooraleerst een portie wind in de Moeren, zoals dat steevast het geval is… behalve dan deze jaargang. Het werd vooraf voorspeld dat het rustig ging blijven, wat ook bleek. Best jammer, want mits wat wind krijgen we daar toch al meteen een flinke portie aan spektakel.
Daarop was het dus even langer wachten, tot op zo’n 80 kilometer van de streep. Een eerste beloftevolle groep met onder meer Greg Van Avermaet en Kasper Asgreen koos het hazenpad op de eerste keer Kemmelberg, maar werd teruggegrepen. Ook op de tweede passage van de Kemmel was het alle hens aan dek. Wout van Aert liet zich een eerste keer opmerken, ook deze poging strandde in het niets. De Kempenaar probeerde hierna nog enkele keren weg te raken, in tegenstelling tot in de Omloop en de E3 echter zonder succes. Zo gingen de renners met een stevige groep richting absolute finale.
GIRMAY SCHRIJFT GESCHIEDENIS
Een peloton van zo’n 30 man, waar enkele renners hun kans hadden geroken. Jasper Stuyven, Christophe Laporte, Biniam Girmay en Dries Van Gestel trokken ervandoor op een kleine 30 kilometer van de finish en fietsten snel een mooie voorsprong bij elkaar. Een voorsprong die ze nooit meer uit handen gaven; dus mocht het viertal sprinten voor de zege.
Laporte voelde zich zegezeker en zat op kop, Girmay ging vanuit vierde positie als eerste aan. De Eritreër van Intermarché-Wanty Gobert sloeg een gat, gaf de koppositie niet meer af en werd zo eerste Afrikaanse winnaar van een wielerklassieker. Van Gestel werd knap derde, Stuyven baalde als een stekker op plek vier.
BALSAMO VIERT BIJ DAMES
Een hoogdag voor het wielrennen bij de heren dus, maar mogen we zeker in deze koers uiteraard de dames niet over het hoofd zien. Tien jaar geleden als één van de eerste toonaangevene wedstrijden gestart met een editie voor vrouwen, is Gent-Wevelgem een pionier voor de evolutie van het vrouwenwielrennen. Dit jaar waren we dan ook al reeds toe aan de elfde editie.
Met inmiddels klinkende namen als Jolien D’Hoore, Marta Bastianelli en Chantal Blaak op de erelijst, werd er nu een opvolgster gezocht voor Marianne Vos. Na het grijpen van de vroege vlucht, kon de koers écht beginnen. In een grote groep van rensters worden er talloze aanvalspogingen ondernomen – ook Lotte Kopecky deed haar duit in het zakje – maar niemand kreeg de nodige ruimte om zich los te rukken.
Waar het bij de mannen Gent-Wevelgem de laatste jaren meer niet dan wel uitdraaide op een spurt met een grote groep, bleek dat in deze editie voor de vrouwen onvermijdelijk. Kopecky begon er (te) vroeg aan en werd dan ook relatief makkelijk overvleugeld. Zij moest genoegen nemen met een vierde stek, Elisa Balsamo troefde met Vos de laureate van vorig jaar af en mocht zegevieren.
OPWARMEN VOOR DE HOOGMIS
Er restte dan nog een week tijd voor de absolute Vlaamse Hoogmis zou plaatsvinden. In de week voor de Ronde van Vlaanderen vond nog Dwars door Vlaanderen plaats en om de Minerva Classic Brugge-De Panne ook de eer te geven die het verdient, nemen we die ook in het volgende deel mee.
Dat lees je morgen, om 12.00 uur! Tot dan.
