Stan Strubbe
De naam Tadej Pogacar wordt zelden met het veldrijden in verband gebracht, maar in Gullegem durfden ze het tóch aan. Terwijl veel crossorganisaties al tevreden zijn met de komst van Mathieu van der Poel of Wout van Aert, mikte men in West-Vlaanderen nog hoger. De organisatie van de Superprestige in Gullegem ondernam een verrassende en allesbehalve vrijblijvende poging om de Sloveense wereldster naar het crossparcours te lokken.
LEES OOK: Ploegbaas Pogacar komt met prachtig compliment voor Evenepoel en Van der Poel
“Een nee heb je, een ja kan je krijgen”Bij Sporza bevestigde organisator Stijn Tant dat de piste-Pogacar geen grap was. “We gingen op zoek naar een ander uithangbord voor onze cross”, klinkt het. En dat mocht gerust een grote naam zijn, want voor de editie van zondag 3 januari 2026 ontbreken Van der Poel, Van Aert én Thibau Nys op de startlijst.
De organisatie besloot daarom om buiten de klassieke kaders te denken. “We zochten een heel goede renner, zeg maar”, aldus Tant, met een glimlach. Die omschrijving past uiteraard perfect bij Pogacar, die al eens een veldrit reed in zijn thuisland. Dat gaf hoop. “We dachten: een nee heb je, een ja kan je krijgen. Dus hebben we het geprobeerd.”
Er werd effectief contact gelegd met de entourage van de Sloveen, maar al snel bleek de timing een struikelblok. Pogacar zit begin januari op stage en dat paste niet binnen zijn planning. “Uiteindelijk kregen we een nee, want hij is dan op stage. Daardoor ging het verhaal niet verder”, verduidelijkt Tant.
Geld geen struikelblok, timing wel
Opvallend: het financiële plaatje bleek géén doorslaggevende factor. Volgens de organisatie lag er een degelijk voorstel klaar. “We hadden een bedrag achter de hand dat representatief was voor iemand als Tadej, vonden we”, stelt Tant. Tot echte onderhandelingen kwam het echter niet, omdat de agenda van Pogacar al vastlag.
Toch wordt het idee niet opgeborgen. Integendeel zelfs. De droom leeft verder richting 2027. “De contacten zijn alvast gelegd”, klinkt het hoopvol. “Je weet maar nooit.” In Gullegem beseffen ze maar al te goed dat het halen van Pogacar een unicum zou zijn voor het veldrijden, maar geloven ze dat durven dromen soms loont.
