Yorrith Haan
Tim Wellens heeft opnieuw de bolletjestrui in handen na de zesde etappe van de Tour de France. De Belg van UAE Emirates XRG neemt de bergtrui over van zijn kopman Tadej Pogacar, die gisteren nog met geel, groen én bollen op het podium stond, maar die truien na vandaag allemaal kwijt is. Een bewuste keuze van de ploeg, die liever energie spaarde dan strijd leverde. Toch werd het alsnog een dag die in de benen kroop.
LEES OOK: Vrouw van De Cauwer doet boekje open: “Zelfs tijdens de bevalling”
Vlucht“Het was eigenlijk de bedoeling om die mannen sneller te laten gaan”, vertelde Wellens na afloop over de lange strijd om de vroege vlucht. “Maar iedereen wist dat de vlucht een grote kans had en dus was ook iedereen gemotiveerd om mee te zijn. Daardoor duurde het meer dan twee uur voor er echt rust kwam in de koers.”
Die gespannen openingsfase maakte van de relatief vlakke etappe toch een uitputtingsslag. Wellens: “Ik denk dat iedereen morgen pijn aan de benen zal hebben. Het was zwaarder dan je op voorhand zou denken.” De timing van zijn ploeg was in elk geval perfect: UAE liet begaan, de ontsnapping kreeg ruimte en Pogacar kon zijn klassement rustig verdedigen.
Leiderswissel met knipoog
De bolletjestrui kwam daardoor automatisch weer terecht bij Wellens, die dit jaar vaker dan hem lief is als ‘tussenpaus’ fungeert. “Ik zeg elke keer dat het mijn laatste dag is in deze trui”, grinnikte hij. “Maar waarschijnlijk is het morgen écht mijn laatste dag.” Hij doelt daarmee op de rit naar Mûr-de-Bretagne, waar de klassementsrenners ongetwijfeld weer in beweging komen.
De ploeg werkt intussen strak volgens plan. Pogacar koerst zuinig en laat anderen zich in het pak steken voor symboliek. Wellens neemt het stokje telkens even over, maar weet dat het niet om hem draait. “We hebben gisteren beslist om het geel en groen ook te laten gaan. Vandaag ging het alleen nog om controle houden. Missie geslaagd.”
Of hij er dan nog van geniet, van dat streepjestricot? “Natuurlijk wel. Elke dag in een trui is mooi. Maar ik ben realistisch. Dit is niet mijn Tour om met truien naar Parijs te rijden. Ik probeer mijn werk te doen voor Tadej. En als daar af en toe een podiummomentje bij hoort, is dat mooi meegenomen.”
