Het draait in de Tour de France natuurlijk allemaal om het winnen van de gele trui. Wie kroont zich dit jaar tot winnaar van de Tour? Wij blikken vooruit!
Iedere renner droomt ervan om minstens één dag in zijn leven de gele trui te mogen dragen. Er zijn ook coureurs die niet verblikken of verblozen bij het dragen van het geel, omdat ze nu eenmaal gewoon zijn een grote koers te leiden.
Het winnen van de gele trui vergt deze Tour een mix van alles: tegen de nervositeit kunnen, goed op hoge hoogte kunnen gedijen, de gravelrit aankunnen en twee tijdritten goed verteren. Wie kan dat het beste?
De eerste
Henri Desgrange, degene die de Tour de France oprichtte aan het begin van de vorige eeuw, zocht steeds naar vernieuwingen. Nieuwe zaken om zijn rittenkoers op te fleuren en die zijn eigen krant l’Auto meer omzet konden brengen.
In 1919 kwam Desgrange met het idee om een leiderstrui te creëren voor de Tour de France, zodat de nummer één in de wedstrijd meer herkenning zou krijgen en de strijd om de leiding in de koers groter zou worden.
De eerste drager van het geel was Eugène Christophe. Firmin Lambot werd de eerste eindwinnaar van de Tour die ook daadwerkelijk in het geel gehuld werd in de straten van Parijs.
De laatste
De Tour de France van 2023 kon de bevestiging worden van Jonas Vingegaard als nieuwe beste ronderenner in het peloton, na zijn eclatante eindzege het jaar voordien. Tadej Pogacar kwam voor het eerst niet als topfavoriet, maar als grote uitdager richting Frankrijk.
Het vormpeil van de Sloveen was nog een vraagteken, aangezien hij in Luik-Bastenaken-Luik een scafoïdefractuur opliep en een tijdje niet buiten de deur had kunnen trainen. Dat bleek echter allemaal geen belemmering voor ‘Pogi’, die vanaf de eerste dag bij de pinken was.
Uiteindelijk zou de Deen van Jumbo-Visma de Tour in de derde week helemaal naar zich toe trekken. Vingegaard had al vanaf de zesde etappe het geel om de schouders gehad en zou de ‘Maillot Jaune’ ook niet meer afstaan.
In de tijdrit van Passy naar Combloux en de dag daarop op de Col de la Loze haalde Vingegaard verschroeiend uit, om voor het tweede jaar op rij de Tour de France binnen te halen. De code van Pogacar, hoge hoogte in combinatie met de hitte, was opnieuw gekraakt door Jumbo-Visma. 
De cijfers
Pogacar en Vingegaard hebben ieder twee eindzeges in de Tour de France op zak. Daarmee zijn ze de heersers van de nieuwe generatie, maar komen ze nog bepaald niet in de buurt bij de recordhouders. Officieel moeten we Lance Armstrong uit die lijst halen omdat zijn zeges werden afgepakt na het toegeven van dopinggebruik, maar als we die van de Amerikaan weghalen kunnen we wel blijven strepen – ook bij de anderen.
7 zeges: Lance Armstrong (1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004 & 2005)
5 zeges: Jacques Anquetil (1957, 1961, 1962, 1963 & 1964), Eddy Merckx (1969, 1970, 1971, 1972 & 1974), Bernard Hinault (1978, 1979, 1981, 1982 & 1985) & Miguel Indurain (1991, 1992, 1993, 1994 & 1995) 
De favoriet
Het is dit jaar puzzelen. De twee grootste namen op het groterondegebied van dit moment komen allebei met twijfels naar de Tour de France. Tadej Pogacar won met sprekend gemak de Giro d’Italia, maar moet zich alsnog afvragen of er geen opgebouwde vermoeidheid bij zal komen in de drie weken door Italië en Frankrijk.
Die andere klassementsgigant is Jonas Vingegaard. Team Visma | Lease A Bike heeft er na diens valpartij in de Ronde van het Baskenland alles aan gedaan om de Deen in goede vorm richting Firenze te laten komen. We zijn er heilig van overtuigd dat zijn deelname er enkel zou zijn geweest als hij ook daadwerkelijk denkt de Tour te kunnen winnen. Met Matteo Jorgenson of Sepp Kuss is dat namelijk niet mogelijk voor de Visma-ploeg. Vingegaard is zodoende nog steeds onze topfavoriet.
De outsiders
Dan hebben we de grootste uitdager van de Deen ook meteen al genoemd. Pogacar is de meest complete renner van het moment. In de Giro liet hij zien drie weken lang op topniveau te rijden zonder zich – alhoewel, de tijdrit naar Perugia en de etappe richting de Mottolino waren vermoeiend – al te veel in te spannen. De vraag is dus of ‘Pogi’ dit kan doortrekken.
Achter hen wacht een hele lijst outsiders. Primoz Roglic is zo’n outsider. De ervaren Sloveen lijkt dit jaar eindelijk iets van zijn leeftijd te gaan voelen als het draait om zijn niveau bergop. Desondanks won ‘Rogla’ nog steeds een belangrijke ronde zoals het Critérium du Dauphiné. Er dient dus rekening gehouden te worden met hem.
Achter de drie genoemde namen zijn twee renners die ook even apart belicht dienen te worden: Adam Yates won de Ronde van Zwitserland, werd vorig jaar derde en lijkt de belangrijkste luitenant van Pogacar te worden, terwijl Carlos Rodríguez de topfavoriet voor de witte trui is, elk jaar iets beter wordt en stiekem mee zou kunnen dingen voor een podiumplaats.
Bij een hoop renners is het gissen naar wat ze gaan doen qua niveau en ambities in deze Tour de France. We noemen daarbij het duo van UAE Team Emirates dat normaal in het gelid moet voor Pogacar, genaamd João Almeida en Juan Ayuso. Bij Visma | LAB geldt dat voor Matteo Jorgenson en Sepp Kuss.
Ook BORA-hansgrohe heeft met Jai Hindley en Aleksandr Vlasov twee luxeknechten die zelf kunnen meedingen om een top 10-klassering in de Tour. Bij INEOS Grenadiers heeft men naast Rodríguez ook nog Egan Bernal en de immer onvoorspelbare Tom Pidcock om mee te strijden.
Dan komen we uit bij de eenlingen. Zo is het bij Bahrain-Victorious de vraag of Pello Bilbao of Santiago Buitrago de klassementsman wordt, heeft EF Education-EasyPost met Richard Carapaz een GC-man die bepaald geen vlekkeloze voorbereiding kende, zit David Gaudu al jaren niet meer op de piek van zijn kunnen, mag Enric Mas zich wellicht weer opmaken voor drie weken anonimiteit en vragen we ons af wat Simon Yates in zijn laatste jaar als kopman (hij trekt naar Visma | LAB) kan uitrichten.
Inderdaad, we hebben bewust nog één naam niet benoemd. Die van Remco Evenepoel. In het Critérium du Dauphiné liet Evenepoel een geweldige tijdrit zien, maar bergop mocht het zeker nog een flinke tand beter. En dan krijg je er in de Tour ook nog tweemaal de hoge hoogte bij op de Galibier en de Bonette… Deze drie weken worden voor Evenepoel en Patrick Lefevere een grote leerschool. Mogen we daarom al verwachtingen bij hem neerleggen? In feite zou dat niet eerlijk zijn. 
De sterren
Uiteindelijk komen we tot de volgende sterrenverdeling:
****
Jonas Vingegaard
***
Tadej Pogacar & Primoz Roglic
**
Sepp Kuss, Carlos Rodríguez & Adam Yates
*
Egan Bernal, Richard Carapaz, Remco Evenepoel & Simon Yates
