WN Redactie
Lucinda Brand blijft dit veldritseizoen iedereen een stap voor. In de Wereldbeker van Koksijde zette de kopvrouw van Baloise Glowi Lions haar dominantie kracht bij met een indrukwekkende solo in het zand. Waar ze een dag eerder in Antwerpen nog tot het uiterste werd gedwongen, stond er in de Duinencross geen maat op Brand. Shirin van Anrooij reed naar een knappe tweede plaats, terwijl Ceylin del Carmen Alvarado dit keer genoegen moest nemen met plek drie.
De Duinencross van Koksijde is en blijft een mythische afspraak op de kalender. Sinds 1969 vormt het losse zand aan de Belgische kust het decor voor heroïsche veldslagen, wereldtitels en breekpunten in carrières. Ook dit jaar stond alles weer in het teken van zandvreters en technische meesters, met een startlijst die bol stond van kwaliteit en specialisten.
LEES OOK: Herygers heeft duidelijke boodschap en waarschuwt Thibau Nys
Brand wacht niet afZoals wel vaker dit seizoen was Amandine Fouquenet het snelst weg, maar al vroeg tekende zich af wie de koers in handen zou nemen. Brand voelde haar moment komen en trok resoluut door in de eerste lange zandpassages. Met krachtige, foutloze stroken zette ze meteen druk op de concurrentie en forceerde ze een eerste schifting. Alleen Aniek van Alphen kon aanvankelijk nog aanklampen, terwijl Puck Pieterse en Alvarado al snel in de achtervolging belandden.
Het tempo van Brand lag meteen bijzonder hoog en dat eiste zijn tol. Achter haar begon het elastiek snel te rekken en te knappen. Pieterse moest diep gaan na een moeizame start en zag haar kansen op winst al vroeg vervliegen. Alvarado, een dag eerder nog dicht bij Brand, keek na één ronde al tegen een forse achterstand aan.
Van Anrooij laat zich zien
Vanuit de achtergrond reed Shirin van Anrooij een sterke wedstrijd. De Nederlandse voelde zich zichtbaar thuis in het zand en werkte zich met enkele indrukwekkende stroken naar voren. Even leek ze het gat met Brand te kunnen beperken, maar de koploopster bleef onverstoorbaar haar tempo rijden. Integendeel: Brand schakelde nog een versnelling hoger en sloeg ook Van Alphen en Van Anrooij definitief uit het wiel.
Vanaf dat moment was de spanning uit de strijd om de zege verdwenen. Brand reed haar eigen wedstrijd, foutloos en met een vanzelfsprekendheid die dit seizoen haar handelsmerk is geworden. In het mulle zand van Koksijde leek ze zelfs sterker dan ooit, terwijl achter haar vooral werd gevochten om de ereplaatsen.
In de slotronden reed Brand onbedreigd naar haar twaalfde overwinning van het seizoen. Opvallend genoeg was het haar eerste zege ooit in Koksijde, een klassieker die lange tijd niet op haar erelijst stond. Van Anrooij bekroonde haar sterke optreden met een tweede plaats. Daarachter barstte nog een strijd los om het laatste podiumplekje, waarin Alvarado in de absolute slotfase aan het langste eind trok, voor Van Alphen en een leeggereden Pieterse.
