Kevin De Jonghe
Eli Iserbyt is (bijna) terug wielrenner. Of veldrijder, zo u wil. Hardnekkige zenuwproblemen dwongen hem tot een operatie, wat er uiteindelijk vier werden. En die problemen waren ook al veel vergevorderd dan Iserbyt ooit had kunnen denken.
LEES OOK: Mettepenningen mikt op sensatietransfer: Wellens trekt vraagtekens
Permanente schade nipt vermedenEen vernauwde liesslagader bleek uiteindelijk het probleem te zijn bij de renner van Pauwels Sauzen. Iserbyt onthult bij HLN hoe erg het reeds gesteld was bij het eerste onderzoek: “Een CT-scan, waarbij ze contrastvloeistof inspuiten om je bloedvaten goed te kunnen zien, maakte alles duidelijk. Er was nul bloeddoorstroming naar mijn linkerbeen. Rode kleur staat gelijk met goed. Oranje wijst op wat vernauwing. Wel, bij mij zag alles... zwart.”
Op welke manier of op welke plaats dit dan voor permanente schade had kunnen zorgen is van buitenaf moeilijk te zeggen, maar je hoeft er geen tekening bij te maken dat als er geen bloeddoorstroming is, er een bijzonder groot gevaar was voor zijn carrière.
Maar toen begon de ellende pas. “Die eerste operatie verliep succesvol, maar mijn lichaam herstelde niet goed. Waardoor ik in juni nog drie keer kort op elkaar onder het mes moest.” Operaties die in totaal zo’n vijftien (!) uur in beslag namen.
Vrees voor einde carrière
Het hoeft daarbij ook geen betoog dat dit mentaal de hel betekende. De onrust nam gevoelig toe bij Iserbyt: “Het slechte nieuws stapelde zich en de onzekerheid begon te knagen. 'Krijgen ze dit nog wel opgelost? Komt het nog goed met me?', zat ik me constant af te vragen. Ik waande me in een doodlopend straatje. Niet zozeer om te kunnen fietsen, maar gewoon nog maar om comfortabel te kunnen leven.”
Iserbyt vreesde dan ook daadwerkelijk voor zijn carrière: "Dat zijn ook serieuze klappen, hé. Als je daar ligt, heb je een zee van tijd om te piekeren. Over alles en nog wat. Denken wordt automatisch doemdenken. Je belandt in een negatieve spiraal, vraagt je af of het dit allemaal nog wel waard is.”
Intussens telt hij het echter goed, hij schat zijn huidige vorm op zo’n 70 procent. In de Jaarmarktcross van Niel op 11 november wil Iserbyt zijn rentree maken, al blijft hij voorzichtig: “Heel kort dag, ik weet het. En volgens mijn entourage zeer ambitieus.”
“Maar ik blijf erin geloven. Voor de goeie orde: er wordt me door de ploeg totaal geen druk opgelegd. Ik zal ook enkel maar starten als ik voel dat het fysiek mogelijk is. Over topvorm spreken we niet. Als ik die dit seizoen nog haal, zou dat al een zege(n) zijn."
