Yorrith Haan
Na negentien jaar profwielrennen hangt Rigoberto Urán zijn fiets aan de wilgen. De 37-jarige Colombiaan, een van de meest geliefde renners van zijn generatie, neemt afscheid van de sport waarin hij zowel persoonlijke als professionele hoogten bereikte. Met een emotioneel bericht op Instagram bedankte Urán zijn ploeg EF Education-EasyPost, zijn fans en de wielersport in het algemeen.
"Een team als familie"
Urán reed de laatste acht jaar voor EF Education-EasyPost en beschrijft die periode als meer dan alleen sportief succes. “Dit team was niet alleen mijn sportieve thuis; het was een familie die mij vanaf dag één als een zoon heeft opgenomen,” schrijft hij. Urán kijkt dankbaar terug op de herinneringen die hij daar opdeed, van euforie na overwinningen tot de lessen die hij leerde na tegenslagen.
Fans als onmisbare steun
Bijzonder warm zijn Uráns woorden over zijn fans. “Jullie waren mijn energie in de zwaarste momenten, het applaus op de hoogste toppen en de kracht die in mijn benen kwam bij elke pedaalslag. Zonder jullie zou niets hiervan mogelijk zijn geweest,” aldus de Colombiaan.
Nieuwe uitdaging: het vaderschap
Hoewel Urán zijn carrière met trots afsluit, kijkt hij ook vooruit naar de volgende fase van zijn leven. “Nu sluit ik dit hoofdstuk af met de voldoening dat ik alles heb gegeven, en met de opwinding van een nieuwe uitdaging: de vader zijn die mijn kinderen verdienen. Dat is misschien wel de belangrijkste race van mijn leven.”
Toekomst met de fiets én jongeren
Urán benadrukt dat hij niet volledig afscheid neemt van de wielersport. Hij blijft betrokken bij het begeleiden van jonge Colombiaanse renners die hun weg zoeken in Europa. “Ik vind het belangrijk dat zij zich op hun gemak voelen en hun motivatie behouden, of ze nu winnen of verliezen,” vertelt hij.
Naast zijn rol als mentor heeft Urán meerdere zakelijke projecten. Toch ziet hij zijn familie als zijn belangrijkste ‘bedrijf’. Hij wil nu de tijd nemen om te genieten van momenten die hij als profrenner vaak moest missen.
Moeilijke jeugd als motivatie
Uráns weg naar de top was allesbehalve eenvoudig. Op jonge leeftijd verloor hij zijn vader, slachtoffer van drugshandelaren. Als tiener verkocht hij loterijtickets om zijn gezin te ondersteunen. Deze zware start vormde volgens Urán de basis voor zijn veerkracht en positieve instelling.
Trots op zijn carrière
Hoewel Urán nooit een grote ronde won, kijkt hij met trots terug. “Voor mij is het belangrijkste in het leven het leven zelf: familie, gezondheid en geluk. Ik ben een erkend persoon geworden en dat is wat echt telt.”
Met die woorden sluit Rigoberto Urán een indrukwekkende wielercarrière af. Zijn naam blijft verbonden met de wielersport, maar zijn focus ligt nu op nieuwe uitdagingen, zowel binnen als buiten het peloton.
