Het tijdperk Tadej Pogacar is ten einde. Dit jaar kronen we dan eindelijk een nieuwe witte trui. Met wie gaat Remco Evenepoel de strijd aan?
Ieder jaar vormt de witte trui een prestigieus nevenklassement in de Tour de France. De officiële lezing van de Tour de France zegt dat deze trui toebehoort aan de beste renner in het algemeen klassement die jonger is dan 26 jaar. Dat klopt echter niet helemaal, want Pogacar zal aan het einde van de huidige Tour nog steeds 25 jaar oud zijn.
Het criterium voor de witte trui is daarmee voor dit jaar als volgt: enkel renners die het gehele kalenderjaar – deze regel geldt sinds 1987 – 25 jaar of jonger zijn, komen in aanmerking voor deze iconische trui. Pogacar – de concurrentie zal dankbaar zijn – doet dus niet meer mee.
De eerste
In 1968 was er een ‘Gouden Pijl’-klassement, een puntenklassement voor neoprofs (eerste of tweede koersjaar). In 1970 en 1971 was er ook nog de Grote Prijs der Jongeren, maar de witte trui zelf deed echt pas haar intrede in 1975.
De uiteindelijke winnaar van de witte trui dat jaar won ook de proloog in Charleroi. Zo kwam het dus dat de eerste uitgedeelde ‘Maillot Blanc’ – bestemd voor Francesco Moser – niet eens gedragen werd door de daadwerkelijke eigenaar, iets dat we de laatste jaren ook vaak zagen.
Moser won ook nog de zevende etappe van diezelfde Tour de France en werd uiteindelijk zevende in het klassement, op ruim 24 minuten van Bernard Thévenet. Hennie Kuiper werd tweede in de jongerenrangschikking.
De laatste
Met zijn eindzege in 2020 bestormde Tadej Pogacar in razend tempo de top van de wielerwereld. De destijds 21-jarige Sloveen nam vanzelfsprekend ook de witte trui mee en sindsdien is er eigenlijk nooit meer spanning geweest in het jongerenklassement.
Pogacar deed namelijk, net zoals dit jaar, steevast mee aan ‘La Grande Boucle’ en dus was – mits de Sloveen op zijn fiets bleef zitten – het jongerenklassement eigenlijk al vergeven. Zo ook vorig jaar. Toegegeven, er was de slechte dag over de Col de la Loze, maar ook daar verloor Pogacar slechts tweeënhalve minuut op naaste belager Carlos Rodríguez. 
De cijfers
De era van de onverslaanbare witte – en vaak ook gele – Pogacar is dus ten einde. De Sloveense slokop van het huidige wielrennen reed zichzelf naar eenzame hoogte, want nog nooit won iemand zo vaak het jongerenklassement als de man van UAE Team Emirates.
4 zeges: Tadej Pogacar (2020, 2021, 2022 & 2023)
3 zeges: Andy Schleck (2008, 2009 & 2010) & Jan Ullrich (1996, 1997 & 1998)
2 zeges: Marco Pantani (1994 & 1995) & Nairo Quintana (2013 & 2015) 
Een opmerkelijk feit: tot op de dag van vandaag is er geen enkele Belg in geslaagd om het jongerenklassement te winnen. Natuurlijk had Eddy Merckx in aanmerking gekomen voor deze prijs moest de witte trui een tiental jaar eerder zijn ingevoerd. Claude Criquielion kwam drie jaar op rij heel dichtbij, maar werd telkens tweede.
De favoriet
In het Critérium du Dauphiné wist hij de trui niet te bemachtigen, maar de prestaties van Carlos Rodríguez vorig jaar bij zijn debuut in de Tour de France doen er toch voor zorgen dat de Spanjaard van INEOS Grenadiers de favorietenrol toegeschoven krijgt.
Wat ‘Carlitos’ namelijk liet zien, is dat er in drie weken echt wel eens een mindere dag tussen kan zitten, maar dat over het algemeen het niveau vrij constant blijft bij hem. Enkel richting de Col de la Loze was er vorig jaar een ietwat mindere dag, maar een jaar later is hij ook een ritwinst in de Ronde van het Baskenland en Dauphiné rijker, plus een eindzege in de Ronde van Romandië. Ferme jongen die deze Rodríguez gaat kloppen…
De outsiders
De lijst aan outsiders is aanmerkelijk groter dan wanneer Pogacar nog voor de witte trui kon gaan. Immers was de Sloveen zo allround, dat ‘ie op geen enkel vlak te pakken was. Bij Rodríguez is dat nog wel het geval: hoe zal de Spanjaard bijvoorbeeld de tijdritten en de gravelrit verteren en kan hij het ook op hoge hoogte (Galibier, Bonette)? Er zijn behoorlijk wat vragen en dat maakt de strijd dit jaar zo leuk.
Met Juan Ayuso staat zijn natuurlijke tegenstander aan de start. De Spanjaard zal echter moeten knechten voor ‘Pogi’, die voor de dubbel Giro-Tour gaat. Wie wel de vrijheid heeft, maar nog altijd vraagstukken over het topniveau gedurende drie weken, is Remco Evenepoel. Was hij echt, zoals Remco zelf zei, maar 85 procent in de Dauphiné?
Ook voor Santiago Buitrago (tijdritten), Matteo Jorgenson (drie weken en wat met Jonas Vingegaard), Tom Pidcock (Olympische Spelen), Ilan Van Wilder (knecht voor Evenepoel), Tobias Halland Johannessen (constantheid), Maxim Van Gils (hooggebergte) en Kévin Vauquelin (constantheid) is er telkens een vraagteken te plaatsen.
Wat wel vaststaat: de kwaliteit die dit jaar meedingt voor de witte trui is ongekend. Dat wordt een mooie strijd!
De sterren
Uiteindelijk komen we tot de volgende sterrenverdeling:
****
Carlos Rodríguez
***
Juan Ayuso & Remco Evenepoel
**
Santiago Buitrago, Matteo Jorgenson & Tom Pidcock
*
Tobias Halland Johannessen, Maxim Van Gils, Ilan Van Wilder & Kévin Vauquelin
