Kevin De Jonghe
Roger De Vlaeminck is een man van vele oorlogen, eentje die ook nooit verlegen staat om zijn – vaak kritische – mening te spuien. Met het hart op de tong bespreekt hij de wielerthema’s, van vroeger tot nu. Een wederkerende vraag is die van: ‘Wie was de beste ooit?’
LEES OOK: Lotte Kopecky heeft opnieuw de liefde gevonden
Merckx > PogacarSinds de fenomenale prestaties van Tadej Pogacar de afgelopen seizoenen zijn er velen ervan overtuigd dat de Sloveen Eddy Merckx heeft bijgehaald om die titel op te eisen. Daarover, bij Het Laatste Nieuws geconfronteerd, is De Vlaeminck zijn duidelijke zelve…
“Zot! Pogacar komt nog niet aan de tenen van Merckx!”, veegt hij die discussie — die er volgens De Vlaeminck dus zelfs geen is — van tafel. “Journalisten die die vergelijking durven te maken, kennen er niks van — schrijf het maar op.”
De Vlaeminck is zelfs overtuigd dat hij kon wedijveren met Pogacar: “Als ik vandaag 22 jaar was en in het peloton met Pogacar reed, hij zou mij niet losrijden. Waar was het onlangs — toen hij wegreed van Evenepoel? In Lombardije. Op niet eens een lastige berg. Even goed als Merckx… Komaan, zeg.”
Het onmogelijke bestrijden
De Vlaeminck spreekt ook steevast — en terecht — met vol vertrouwen over zichzelf, maar realisme was hem ook een kunst: “Er zijn mensen die altijd beweerd hebben dat ik de Ronde van Frankrijk had kunnen winnen, maar dat ik er niet in geloofde. Dat laatste is juist, maar ik was gewoon realistisch. Tegen Eddy Merckx kon ik geen Ronde van Frankrijk winnen. Ik legde me daar bij neer”, klinkt het eerlijk.
Al betekende dat niet dat De Vlaeminck zich zomaar bij diens suprematie wist neer te leggen: “Ik geef toe dat Merckx in mijn hoofd kon kruipen. Maar dat was gezonde stress. Eddy haalde het beste boven in mij. Ik had geen schrik van hem. Eddy is mij eens komen vragen: ‘Zou je bij mij in de ploeg willen rijden?’ Ik heb toen geantwoord: ‘Ik wil niet mét u rijden, maar tégen u.’”
