Yorrith Haan
De Belgische hoop lag zondag in Rwanda volledig op de schouders van Remco Evenepoel. De wereldkampioen van 2022 begon met hoge verwachtingen aan de loodzware wegrit, maar kreeg onderweg meer dan zijn deel van de ellende. Twee fietswissels, een valpartij van ploegmaat Ilan Van Wilder en een moment van twijfel leken zijn kansen weg te nemen. Toch vocht Evenepoel zich terug in koers en sleepte hij op karakter nog een zilveren medaille uit het vuur.
Al vroeg moest België inbinden. Van Wilder, de bronzen man van het WK tijdrijden, ging tegen de grond en moest opgeven. Daarmee viel een belangrijke pion weg in de tactiek rond Evenepoel. Florian Vermeersch probeerde nog lang de controle te bewaren, maar toen Pogacar op Mount Kigali voor het eerst zijn duivels ontbond, moest ook Evenepoel passen.
LEES OOK: Analist weet het zeker: "De enige die Wereldkampioen kan worden"
Dubbele tegenslag voor de kopmanAlsof dat nog niet genoeg was, sloeg het noodlot kort na elkaar twee keer toe. Eerst op de kasseien van de Côte de Kimihurura, waar Evenepoel tot stilstand kwam met mechanische problemen en een eerste fiets wisselde. Nauwelijks hersteld, moest hij verderop opnieuw van fiets veranderen. De Belg sloeg gefrustreerd op zijn stuur, maar weigerde de strijd op te geven.
Met de hulp van ploegmaat Quinten Hermans vond hij zijn tweede adem. Evenepoel sloot opnieuw aan bij de eerste achtervolgers en trok er in de finale zelf nog stevig aan. Daarmee decimeerde hij de groep en verzekerde hij zich van een podiumplaats.
Pogacar ongenaakbaar, Belgen strijdbaar
Voorin was Pogacar intussen onhoudbaar. Zijn solo van meer dan zestig kilometer werd een meesterstuk dat hem een tweede opeenvolgende regenboogtrui opleverde. Maar achter hem maakte Evenepoel indruk met zijn vechtlust. Vanuit een uitzichtloze positie knokte hij zich naar zilver, voor Ben Healy die brons pakte.
Het goud ging dan wel aan de neus van de Belgen voorbij, toch was het resultaat een toonbeeld van weerbaarheid. Evenepoel bewees dat een renner soms groter kan zijn in verlies dan in winst. Rwanda kreeg een Sloveense wereldkampioen, maar ook een Belgische strijder die zilver liet schitteren als goud.
