Kevin De Jonghe
We moeten helaas alweer afscheid nemen van één van de grootste namen die ons wielerland rijk is geweest. Zo kwam maandagavond het bericht dat Walter Godefroot is overleden. En dat nieuws hakt er bijzonder stevig in, zo ook onder meer bij Eddy Merckx en Patrick Lefevere.
LEES OOK: Del Toro geeft mening over 'strijd' Pogacar en Merckx
Merckx verliest gewaardeerde collegaMerckx was één van de grote concurrenten van Godefroot tijdens hun actieve carrière, maar het respect is altijd groot geweest. Dat blijkt nu ook uit de reactie van Merckx op diens overlijden. "Walter was zeker een groot renner, hij was iets sneller dan ik, maar vooral een complete renner. Hij kon meer dan wat sommigen dachten. Een groot kampioen heeft ons verlaten", klinkt het.
“En: een correcte mens”, luidt misschien nog wel de belangrijkste boodschap bij Merckx. “Als je met Walter een afspraak maakte, wist je dat die afspraak werd nagekomen. Spijtig. Echt spijtig”, kan Merckx het nieuws over zijn overlijden amper geloven, ook al was hij al even ziek. Hij had de ziekte van Parkinson.
"Wat ik nooit ga vergeten: Walter gaf mijn zoon Axel zijn eerste kans om prof te worden. Ik ben blij dat we elkaar nog meermaals gezien hebben. Het is met spijt in het hart dat ik afscheid moet nemen”, sluit Merckx af bij Sporza.
Lefevere verliest tweede vader
En ook Lefevere kan het nieuws maar moeilijk bevatten. Hij prijs zich bij Het Nieuwsblad wel al meteen gelukkig, en dat heeft een duidelijke reden: “Ik ben zo blij dat ik nog ben langs geweest”, zegt hij met tranen in de ogen. “Kijk, ik word er opnieuw emotioneel van. (met overslaande stem) Ik had het mezelf nooit vergeven als ik Walter niet meer had gezien.”
“Walter was zonder meer mijn leermeester. De carrière die ik nadien heb gemaakt heb ik grotendeels aan hem te danken. Eén van zijn grote lessen was: ‘een wielerploeg is een huis en het personeel is de fundering van dat huis.’ Coureurs zijn passanten: ze zijn weg als ze elders duizend frank meer kunnen verdienen.”
Lefevere noemt Godefroot zijn grote leermeester, maar hij was zelfs veel meer dan dat: “Walter is zo goed voor mij geweest. Ik was bij hem kind aan huis. Hij was een verstandige man. Voor Walter heb ik alleen maar het allergrootste respect. Zo waar als ik het zeg: als ik iemand iets slechts over hem hoor vertellen, dan sla ik op zijn muil. Als Walter al geen tweede vader voor mij was, dan op zijn minst een grote broer.”
