Jasper Philipsen heeft in de tweede echte sprintkans van deze Vuelta geen nieuwe ritzege kunnen boeken. In een hectische finale reed Ben Turner verrassend naar de overwinning. Philipsen werd tweede, vlak voor ploegmaat Edward Planckaert. Toch overheerst er vooral teleurstelling bij de Belgische sprinter van Alpecin-Deceuninck.
LEES OOK: Philipsen doet boekje open over bijzonder zware periode
Miscommunicatie in de sprintHet leek op de televisie alsof Philipsen klem zat en zijn sprint niet volledig kon lanceren. Na afloop gaf hij tekst en uitleg. “We deden het eigenlijk heel goed als team. Edward was echt sterk en ik wilde links van hem aanzetten, maar hij hoorde me niet. Het publiek was ontzettend luid en daardoor begreep hij me niet. Dat kostte me snelheid en momentum.”
Philipsen moest uiteindelijk improviseren en besloot zijn ploeggenoot dan maar via rechts voorbij te steken. “Maar net daar zat ook Turner, die iets eerder zijn sprint inzette. De finishstrook liep ook niet helemaal recht, waardoor het moeilijker was om er nog overheen te komen.”
Geen topbenen
Ondanks de kleine foutjes in de lead-out steekt Philipsen ook de hand in eigen boezem. “Ik had gewoon niet de beste benen”, gaf hij ruiterlijk toe. “We moeten de sprint nog eens goed analyseren, maar mijn gevoel was allesbehalve super.”
Op voorhand was al duidelijk dat het parcours met zijn vroege beklimmingen lastig kon zijn voor de pure sprinters. De grote vraag: heeft de openingsfase Philipsen toch meer energie gekost dan gedacht?
Overleefd, maar niet ongeschonden
“Het begin was best zwaar”, bevestigde de Vlaming, “maar na het vormen van de vlucht viel het tempo eigenlijk goed mee. Het peloton reed gecontroleerd en niet overdreven hard.” Toch zal het geen toeval zijn dat Philipsen net vandaag niet volledig fris was in de laatste rechte lijn.
Voorlopig blijft zijn teller in de Vuelta steken op één ritzege, maar het is duidelijk dat hij nog kansen gaat krijgen. Mits betere benen én een vlekkeloze lead-out, kan Philipsen deze Vuelta zeker opnieuw winnen.