Yorrith Haan
Tadej Pogacar moest na de zesde etappe van de Tour de France opnieuw het geel afstaan aan Mathieu van der Poel. De Sloveense wereldkampioen besloot halverwege de rit dat het wel goed was geweest voor de dag. Hij en zijn ploeg UAE Emirates XRG hielden zich gedeisd, lieten de vluchters wegrijden en kozen bewust voor energiebehoud. Van der Poel greep daardoor opnieuw virtueel het geel, maar dat plannetje liep in de slotfase bijna mis.
Lees ook: Wellens komt met duidelijk statement over bolletjestrui
Beweging“De eerste twee uur waren echt zwaar en super snel”, blikte Pogacar terug. “We hebben die overleefd, maar toen moesten we een beslissing nemen: gaan we voor de rit of laten we het lopen? We kozen ervoor om geen energie te verspillen. Alles onder controle houden is ook een vorm van koers maken.”
Toch was er in de finale plots beweging in het peloton. Niet vanuit UAE, maar vanuit Visma | Lease a Bike. Pogacar keek even op toen de Nederlandse ploeg het tempo begon te verhogen. “Op het einde probeerde Visma iets te doen, ik weet niet precies wat, maar ze gingen hard. Dus ja, wij volgden gewoon. Ik heb geen idee wat ze deden.”
Slim spel of misrekening?
Het viel Pogacar op dat zijn ploeg de controle leek te verliezen op het moment dat het eigenlijk gespeeld leek. “We hadden besloten om het geel weg te geven. Maar toen zag ik Visma ineens doorduwen. Misschien hadden zij informatie dat Van der Poel het moeilijk had vooraan en dachten ze: als we nu doorrijden, krijgt Pogacar het geel alsnog cadeau.”
Dat was echter niet de bedoeling van UAE. Pogacar had het geel liever niet meteen terug, uit praktische overwegingen. “Het is altijd druk als je in het geel rijdt. Interviews, plichtplegingen, extra aandacht. Een dagje rust zonder dat allemaal is soms ook welkom.”
Uiteindelijk was het verschil aan de meet bijzonder klein. Van der Poel hield één seconde over en mag dus nog een dag in het geel rijden. “Of ik teleurgesteld ben? Nee hoor. Mathieu verdient het geel, hij reed weer een sterke etappe. En voor ons was dit een dag waarop we energie konden sparen. Wat Visma precies wilde bereiken? Geen idee. Maar het werd bijna nog een onverwachte wending.”
