Yorrith Haan
Zaterdagochtend wordt in Westerlo afscheid genomen van Ludo Dierckxsens, de voormalige Belgische wielrenner die op 60-jarige leeftijd overleed tijdens de 1.000 km voor Kom Op Tegen Kanker. Zijn plotselinge overlijden raakt de wielerwereld diep. Voor vriend en oud-doelman Geert De Vlieger is het verlies nauwelijks te bevatten: “We zijn 's morgens vertrokken met Ludo, maar 's avonds keerden we zonder hem terug.”
Een noodlottige dag tussen vrienden
Op donderdag 29 mei nam Dierckxsens deel aan het bekende solidariteitsevenement, zoals hij dat al vaker deed. Met zijn kenmerkende glimlach en energieke uitstraling begon hij vol goede moed aan de rit. De sfeer zat goed, vertelt De Vlieger bij radiozender JOE. “Hij was zoals altijd vrolijk, vol enthousiasme. Een toonbeeld van vitaliteit.”
Maar het lot sloeg genadeloos toe. Tijdens het fietsen werd Dierckxsens onwel. Hulpdiensten die het peloton volgden probeerden hem nog te reanimeren, maar tevergeefs. “Een mooie dag veranderde in een tragedie,” zegt De Vlieger. “Het is onwezenlijk. We zijn gestart met Ludo aan onze zijde, en kwamen terug zonder hem. Dat blijft een onvoorstelbaar besef.”
Een man die harten vulde met zijn glimlach
Ludo Dierckxsens wordt herinnerd als een warme, open en levenslustige man. Hij was een geliefde figuur, niet alleen binnen het peloton, maar ook ver daarbuiten. “Hij vulde elke kamer met zijn aanwezigheid,” herinnert De Vlieger zich. “Zijn glimlach, zijn energie… Ik heb hem nooit somber gezien. Ook al zal hij dat ongetwijfeld weleens zijn geweest.”
Zelfs op zestigjarige leeftijd verkeerde Dierckxsens nog in uitstekende fysieke conditie. Zijn fietstochten met De Vlieger waren intens, maar ook memorabel. “Het was soms afzien, maar het leverde telkens mooie herinneringen op. Herinneringen die ik nu extra koester.”
De begrafenis van Dierckxsens zal ongetwijfeld druk bezocht worden, niet alleen door collega’s en vrienden uit de wielerwereld, maar ook door velen die geraakt werden door zijn menselijkheid. Zijn overlijden laat een leegte achter, maar zijn levensvreugde leeft voort in de harten van wie hem kenden.
