Kevin De Jonghe
Het voelt alsof de tijd bijzonder snel is vooruitgegaan, al zal dat voor Shari Bossuyt zelf vermoedelijk niét het geval zijn. Begin 2024 werd ze immers voor 2 jaar geschorst, nadat ze werd betrapt op Letrozole. Hetzelfde product dat ook bij Toon Aerts werd aangetroffen en dus verboden is.
LEES OOK: Erger dan gedacht: Kopecky loopt zware blessure op
Beter dan ooitDe UCI ging wel akkoord met het feit dat het gebruik ‘niet-intentioneel’ was, maar legde Bossuyt dus toch een schorsing op van 2 jaar. Die ging echter wel al in van juni 2023, ze mag dus bijna weer aan koersen denken. Dat is vanaf 14 juni het geval. De opluchting is dus nabij, het hoeft geen betoog dat de renster staat te springen om er terug aan te beginnen.
Sterker nog: Bossuyt zegt misschien wel beter te zijn dan ooit, ondanks het gemis aan competitie. “Aan de ene kant zie ik de waarden die ik nu op training en tijdens inspanningstests haal. Op basis daarvan mogen we zeggen dat ik sterker ben dan twee jaar geleden. Maar anderzijds blijft de vraag of het eruit zal komen eenmaal ik opnieuw in het peloton zit. Dat kan je niet voorspellen.”
Op persoonlijk vlak was het uiteraard wel moeilijk. “Ik ben de voorbije twee jaar niet dezelfde persoon geweest, maar ik hoop dat ik in de toekomst opnieuw mezelf kan worden.” Die trend is alvast ingezet. Zo tekende ze onlangs een contract bij AG Insurance-Soudal, én is ze inmiddels verloofd met wielrenner Gerben Thijssen.
Dromen met Kopecky
Ook de ambities zijn zeker nog aanwezig bij Bossuyt, die evenwel niet te hard van stapel wil lopen. Voetjes op de grond is het devies bij de Krant van West-Vlaanderen. “Ik wil eerst de confrontatie aangaan. Hoe zal het voor mij aanvoelen om opnieuw in een peloton te rijden en na een bocht op te trekken? Ik weet niet hoe mijn lichaam zal reageren. Op training vlot het goed, maar ik zal sowieso wedstrijdritme tekortkomen.”
Daadwerkelijke ambities moeten dus nog even wachten, maar dromen kan alvast wel. Zo ging Bossuyt normaliter met Lotte Kopecky naar de Olympische Spelen in Parijs, om de ploegkoers te rijden. Die moest ze missen, maar hoopt ze binnen drie jaar die droom wél te kunnen verwezenlijken. “Hopelijk ziet zij het ook nog zitten”, klinkt het. “Het was niet enkel een kans die ze míj hebben afgenomen, ook voor Lotte was dat zo.”
Maar eerst focus op de weg. “Mijn eerste prioriteit wordt het wegprogramma met mijn nieuwe ploeg. Mijn favoriete koers is Parijs-Roubaix, die ik ooit zou willen winnen. Daarnaast moeten we nog bekijken welke pistewedstrijden erbij kunnen. Ik koers graag op de piste, dus wil ik dat niet zomaar aan de kant schuiven, zeker niet nu ik de Spelen van Parijs heb moeten missen.”
.webp)
