Wout van Aert heeft zondag voor heel wat emoties gezorgd. Dat ongetwijfeld in vele (Vlaamse) huiskamers, maar uiteraard ook bij zijn naasten. Niet in het minst bij vrouwlief Sarah De Bie die haar man net was komen vervoegen in Italië. Ze werd dus meteen getrakteerd op ritwinst.
Afsluiter van donkere periode
Iets dat Sarah niet meteen zag komen. Zij wist natuurlijk als geen ander dat Van Aert andermaal niet in optimale omstandigheden richting Giro is getrokken. Zijn ziekte kwam bovenop een al reeds bijzonder zwaar jaar. "Amai, ik dacht dat dit niet ging gebeuren”, zuchte Sarah. “Het is een moeilijk jaar geweest, met veel oplapwerk. Als je iemand hard ziet werken en het gaat dan niet zoals je wilt, dan is dit heel mooi om te zien."
Het is voor haar man de zege van de wederopstanding. Een zeer welgekomen metale opsteker, weet Sarah bij Sporza. “Hij heeft het mentaal moeilijk gehad en er zijn momenten geweest, zeker door de aanwezigheid van onze twee kindjes, dat je je dan als mens afvraagt of het nog allemaal wel de moeite waard is... Dit nu meemaken, is fantastisch.”
Georges overmand
En ook de kinderen mochten meevieren in Siena. Georges en Jerome werden echter overladen door de drukte op het Piazza del Campo. Eerstgenoemde kon de tranen niet bedwingen en moest getroost worden. Het waren echter tranen door de grote drukte op het plein, niet zozeer voor de overwinning van Papa. Dat hebben ze toch nog niet goed door, zegt Sarah.
“Ik denk dat onze kinderen pas binnen enkele jaren zullen beseffen wat deze zege van betekenis heeft. Wanneer je Wout de voorbije maanden zo hard zag werken om op het hoogste niveau terug te keren en dan merkte dat het niet lukte zoals hij dat zelf wil, deed dat pijn.”
Geluksbrenger
Dat de kentering zondag zou komen had Sarah dan wel niet meteen gedacht, maar de hoop was toch wel zeker aanwezig. “Aan de manier waarop Wout zich ‘s ochtends voor de start gedroeg aan de telefoon, had ik wel al gemerkt dat hij zenuwachtig was.”
Haar klavertje vier bracht effectief geluk. “Hij lachtte dat weg toen ik hem daarmee confronteerde, maar ik ken zijn mimiek na al die jaren goed genoeg om te weten dat hij rotnerveus was. Net voor de start stuurde ik hem nog een emoji van een klavertje vier. Ik ben blij dat het geluk heeft gebracht.”
Ook bij Van Aert zelf liepen de emoties hoog op. De afsluiter van een bijzonder harde periode. “Er zijn maar een paar mensen die echt weten hoe moeilijk ik het de voorbije maanden heb gehad. Deze zege doet enorm deugd en is emotioneel misschien een van de mooiste zeges uit mijn carrière.”