Kevin De Jonghe
Hij is nu al één van de sensaties in zowel het veldrijden als het wegwielrennen, en dat zal er vermoedelijk alleen maar op verbeteren. Thibau Nys liet immers al meermaals aanschouwen wat hij in zijn mars heeft, zondag hoopt hij ook meteen op een goed resultaat in zijn eerste Luik-Bastenaken-Luik.
Ook thuis een grote meneer
Nys is ook steevast zijn spontane zelve en weet iedereen in te pakken met zijn – nu al – imponerende aura. Maar ook naast zijn sport en naast de camera’s blijkt hij over een gouden hart te beschikken. Dat leren we uit een bijzonder mooie anekdote van mama Isabelle Nijs. Daaruit blijkt duidelijk hoe Nys als persoon in elkaar steekt.
“Het gebeurt niet zo vaak. Maar soms - als ik iets vergeten halen ben - vraag ik Thibau om gauw even binnen te springen in de winkel. En dan durft hij ook al eens een... boeket voor me meebrengen. Lees: zo’n in plastic gewikkeld pak rozen voor 6 euro van bij de Delhaize of zo”, zegt mama Isabelle met de nodige trots.
“Voor veel mensen misschien iets banaals, maar mij schenkt het minstens evenveel plezier als een koerstuil waar een zege aan vastkleeft”, klinkt het begrijpelijk bij HLN. “Zeker als zo’n spontaan gebaar er komt in een ‘onbewaakt moment’. Thibau weet dat ik van bloemen hou en ze zelf graag in huis haal om het gezellig te maken en er tijdens het weekend van te kunnen genieten. Daar speelt hij, zelf een ‘familieman’, warm en liefdevol op in.”
Geweldige band met moeder
Het bleek al in eerdere interviews met Isabelle dat zij en haar zoon een bijzonder goede band hebben. Dat wil ze ook nu nogmaals benadrukken. “Onze uitstekende onderlinge band zit ‘m in die kleine dingen. Zo zal hij, nadat we bijvoorbeeld weer eens een lekker stuk vlees op de OFYR barbecue hebben gegrild, nooit vertrekken zonder te zeggen: ‘Mama, bedankt voor het lekkere eten en alle moeite die je voor me doet’.
“‘Geen dank’, antwoord ik dan. ‘Da’s mijn taak als mama.’ Hij: ‘En tóch zeg ik het jou’. Waarmee hij blijk geeft van iets wat ik - in zijn opvoeding - altijd enorm hoog in het vaandel heb gedragen: een mooie, menselijke kant.”
