Kevin De Jonghe
Afgelopen zondag kregen we een nieuwe legendarische editie van De Ronde van Vlaanderen, enkele dagen later lijkt het afscheid van een oud-winnaar zo goed als zeker. Want dat doet Alexander Kristoff immers zelf uit de doeken. De Noor wordt straks 38 jaar.
Pensioen nadert
Tijd om de fiets aan de wilgen te gaan hangen, denkt Kristoff. Helemaal zeker is het nog niet, maar het zou gezien zijn uitlatingen al vreemd moeten lopen wil hij zijn pensioen straks toch nog uitstellen. “Ik kan met bijna zekerheid bevestigen dat dit mijn laatste seizoen is”, laat de renner van Uno-X er immers weinig of geen twijfel over bestaan.
“De resultaten zijn misschien niet slecht – vierde in Gent-Wevelgem bijvoorbeeld – maar ik ben niet meer op mijn beste niveau. Ik voel dat ik niet meer de kracht heb van weleer en dat werkt demotiverend. Ja, ik zou ook volgend jaar nog resultaten kunnen neerzetten. Maar dat gold ook voor Tom Boonen toen hij stopte. Of Fabian Cancellara.”
Kristoff wil meer uit het leven halen dan enkel het wielrennen, en dat niet leven staat al op hem te wachten. “Ik ben bijna 38 jaar oud, ik heb vier kinderen. Er is dus veel meer in mijn leven dan alleen maar de fiets. Wielrennen heeft tot nu toe bijna mijn hele leven bepaald, ik kan me zelfs amper herinneren dat ik ooit niet aan wielrennen deed.”
Door zijn leeftijd en prachtige gezin wordt het ook moeilijker om volledig onbevangen te koersen. “Ik beleef momenteel minder plezier aan mijn sport. Je neemt als renner veel risico’s, de jongste weken kwam ik twee keer serieus ten val. Als je wint, is wielrennen leuk. Win je minder, dan is het vooral veel stress.”
Op naar de 100
Want winnen, dat was Kristoff wel gewend. Ook dit seizoen nog voor alle duidelijkheid, want hij won een rit in de Ruta del Sol. Maar de grote overwinningen van weleer, die lijken er niet meer in te zitten. De Ronde van Vlaanderen in 2015, Milaan-San Remo een jaar eerder, Gent-Wevelgem in 2019. Het is een greep uit het grote assortiment aan zeges van de Noor. 97 stuks, de 100 nog halen is het doel.
“Volgens Procyclingstats zit ik aan 97 zeges, maar dat wil ik even corrigeren. Ik won als U23 ook al enkele etappes in 2.2-koersen, dus ik denk dat ik al aan die honderd zit”, zet hij eerst even de puntjes op de i bij Het Nieuwsblad. “Maar toegegeven, die honderd profzeges zijn intussen een doel geworden. Nog drie te gaan dus.”
