Kevin De Jonghe
Voor Lotte Kopecky komen de weken van de waarheid eraan. Zeg maar de wedstrijden van de waarheid want De Ronde van Vlaanderen staat uiteraard al voor de deur. In dat opzicht bleek de generale repetie in Dwars door Vlaanderen niet heel bemoedigend.
Muizenissen bij Kopecky
We zagen een atypische wedstrijd van Kopecky waar ze enkele keren achter de feiten moest aanhollen. Op de Eikenberg moest ze zelf even laten begaan. Haar ijzersterke mentale kracht leverde haar nog een tweede plaats op, maar desondanks gaf de prestatie ook Kopecky zelf niet het nodige vertrouwen voor zondag.
"Ik heb geen idee hoe het komt, maar ik had er een moeilijk moment", vertelt ze over het moment op de Eikenberg. "Gelukkig ben ik koppig en weiger ik op te geven, maar ik heb toch op veel momenten gedacht: wat doe ik hier?" Zoals aangegeven: geen zaken die we gewend zijn van Kopecky in zulke wedstrijden.
Het was voor Kopecky in haar interview tegenover Sporza ook gissen naar een oorzaak. "Het was een zware dag voor mij. Ik wilde dat ik er zelf een verklaring voor had. Ik had in elk geval niet het beste gevoel. Het is nog straf dat ik de 2e plek kon halen met een mooie lead-out van Mischa Bredewold."
Geen paniek richting De Ronde
Als we aan scorebordjournalistiek doen werd het dus wel nog een mooie uitslag voor Kopecky. Maar voor De Ronde hoopt ze toch enkele procentjes te winnen. "Ik kan alleen maar hopen dat het zondag beter gaat en dat het vandaag gewoon een slechte dag was op de fiets."
Aan haar voorbereiding, of eventuele overlast door de vele trainingen lag het alleszins niet volgens de wereldkampioene. "Ik heb alles geprobeerd om in een goede conditie aan de start te staan. Vandaag ging het niet allerbest, maar hopelijk is het zondag beter.”
Maar panikeren doet Kopecky geenszins. “Het is natuurlijk geen fijn gevoel, anderzijds moeten we nu rustig blijven. Misschien had ik een dag als vandaag nodig en moest ik nog eens diep gaan. Het positieve dat ik van deze wedstrijd onthoud, is dat ik een sterke ploeg heb met een sterke Mischa op het einde.”
