Yorrith Haan
Michael Vanthourenhout wist zondag de Wereldbeker van Namen op zijn naam te schrijven, zij het met een klein beetje geluk. Zijn overwinning kwam mede door een valpartij van Toon Aerts, die zich in een kansrijke positie bevond. “De laatste weken lijkt het geluk aan mijn zijde te zijn,” vertelde Vanthourenhout na afloop in het flashinterview.
“Misschien betekent het wel dat je in goede vorm verkeert, als je het geluk mee hebt,” filosofeerde de renner van Pauwels Sauzen-Bingoal. Met deze overwinning breidt hij zijn zegereeks verder uit, na eerdere overwinningen in de Wereldbeker Dublin en de X2O Herentals. “Dit weekend geeft me een ongelofelijk gevoel. We zullen zien hoe het de komende weken verder gaat.”
Toch leek een overwinning even buiten bereik voor Vanthourenhout. In de slotronde wist Toon Aerts een indrukwekkende aanval op te zetten en een flinke voorsprong te nemen. “Ik dacht dat de wedstrijd beslist was,” gaf Vanthourenhout toe. “Maar ik wist ook: als je helemaal op de limiet zit... En er kwam nog een moeilijke schuine kant. Daar koos ik de perfecte lijn, en toen viel Toon voor me. Daarna gaf ik alles richting de finish.”
Goede zaken in de Wereldbeker
Naast de overwinning deed Vanthourenhout ook uitstekende zaken in het Wereldbeker-klassement. Zijn naaste concurrent en ploeggenoot Eli Iserbyt moest vroegtijdig de wedstrijd verlaten vanwege een blessure, terwijl Vanthourenhout de maximale punten pakte. “Het klassement is erg belangrijk voor mij. Er komen nog een aantal lastige Wereldbeker-crossen aan, zoals in Hulst en Zonhoven, dus we gaan zien hoe het loopt.”
Aerts baalt van misstap
Toon Aerts, die na zijn schorsing op zoek was naar zijn eerste grote overwinning, kwam in Namen akelig dichtbij. In de slotronde reed hij alleen aan de leiding, maar een val op de schuine kant maakte een einde aan zijn zegekansen. “Het was een domme fout,” erkende Aerts na afloop.
“Op dit parcours weet je dat dat punt beslissend kan zijn,” vervolgde hij. “Maar dat stuk lag me vandaag gewoon niet. Eerder in de wedstrijd ging ik daar al onderuit tijdens het loopstuk. In de laatste ronde zat ik volledig à bloc, en daardoor maakte ik een grote fout.”
Ondanks de teleurstelling kon Aerts terugkijken op een sterke race. “Op dit moment overheerst de teleurstelling een beetje,” gaf hij toe. “Maar ik moet ook denken aan het feit dat ik hier na twee jaar afwezigheid weer meedoe voor de overwinning. De afgelopen edities keek ik vanaf de bank toe, en dat deed pijn. Nu ben ik terug en strijd ik weer mee. Daar moet ik me aan vasthouden."
.webp)
