Mathieu van der Poel hervatte in Dwars door het Hageland de competitie. Ondanks zijn gretigheid zorgde pech in de finale ervoor dat hij pas 13e eindigde.
Twee maanden na zijn knappe zege in Parijs-Roubaix zagen we Mathieu van der Poel eindelijk terug in actie. In Dwars door het Hageland kon hij zijn favorietenrol helaas niet waarmaken en dat heeft alles te maken met een lekke band op 20 kilometer van de finish, gevolgd door een driedubbele fietswissel.
"De kopgroep was net gevormd. Als je op zo'n moment lek rijdt, dan weet je dat de koers over is", vertelde Van der Poel aan Het Laatste Nieuws. Hij kreeg meteen een nieuw wiel van de neutrale wagen. "Maar dat wiel bolde niet honderd procent. Volgens mij stond de schijf niet goed afgesteld en bovendien stond de band veel te hard om over grindstroken te rijden."
Van der Poel kreeg vervolgens een nieuwe fiets van zijn eigen volgwagen, maar verloor zijn fietscomputer. "Dan heb ik nog een derde keer moeten wisselen van fiets. Toen was het kalf al verdronken."
Mathieu van der Poel had er zin in
Dat Van der Poel er na twee maanden afwezigheid zin in had, was duidelijk. Al op 75 kilometer van de finish trok hij in z'n eentje ten aanval. Even later zag hij de zinloosheid van die aanval in en liet hij zich terugzakken. "Ik wou de schifting voeren, maar kwam alleen te zitten en hield dan weer mijn benen stil", klinkt zijn uitleg. Ploegleider Christoph Roodhooft noemt het 'enthousiasme'.
