Van Aert zorgde dan ook voor heel wat wielergenot, en zijn er heel wat opties om als hoogtepunt van zijn jaar te kiezen. Bij Het Nieuwsblad ziet hij toch één zege die erboven uit steekt. “Dan ga ik voor mijn eerste ritzege in de Tour dit jaar. De etappe naar Calais op dag vijf. Eerst het geweldige ploegwerk op dat laatste klimmetje, vervolgens die solo, alleen voor het peloton uit, in het geel. Speciaal. Ik denk dat elke renner ervoor tekent om dat ooit te mogen beleven.”
Maar er was toch ook een geweldig dieptepunt voor Van Aert. Niet verrassend was dat zijn coronabesmetting vlak voor de Ronde van Vlaanderen, waardoor hij daar forfait moest geven. “Dat was het moeilijkste moment van het jaar. Moeilijk om te aanvaarden ook. Ik ben ervan overtuigd dat ik de vorm had om hem te winnen. Ik was nog nooit zo goed geweest. En dan zie je hem op die manier in het water vallen. Plus: het heeft ook de weken nadien mee bepaald. Je verliest er toch altijd een paar procentjes van je conditie mee.”
