WN Redactie
Laura Verdonschot is bezig aan haar laatste maanden als profcrosser. De 29-jarige Limburgse van De Ceuster–Bouwpunt neemt na deze winter afscheid van het veldrijden, gedwongen door aanhoudend blessureleed. Toch overheerst bij haar geen bitterheid. Integendeel: met een knappe top vijf in de Plage Cross van Hofstade gaf ze haar afscheidsseizoen nog wat extra glans.
De beslissing om te stoppen heeft alles te maken met een zware medische ingreep eerder dit jaar. Na het Belgisch kampioenschap in Zolder, op 11 januari, moest Verdonschot plots haar plannen bijstellen. Ondanks een tweede plaats kampte ze met fors krachtverlies in de benen. De diagnose was duidelijk: dichtgeslibte bekkenslagaders. Een operatie van maar liefst vier en een half uur volgde.
Na een lange en pittige revalidatie keerde Verdonschot terug in competitie, maar haar lichaam werkte niet meer mee zoals voorheen. “Zaterdag was een marteling in Antwerpen. De hele cross heb ik pijn gehad”, vertelt ze. “Maar in Koksijde en Hofstade ging het beter, met redelijk weinig pijn. Ik probeer er nog van te genieten, maar het is niet simpel.”
LEES OOK: Einde carrière Eli Iserbyt? Reactie lotgenoot spreekt boekdelen
Weloverwogen keuzeDat haar afscheid eraan kwam, verraste haar omgeving misschien, maar voor Verdonschot zelf voelde het als een logische stap. “Ik heb heel veel reacties gekregen, en allemaal positief. Het is een weloverwogen keuze en ik sta er nog altijd volledig achter”, zegt ze overtuigd. “Ik voel wat ik voel. Mijn niveau is niet meer wat het geweest is. Zonder nieuwe operatie gaat dat ook niet meer op hetzelfde komen. Dan kies ik liever voor de toekomst.”
Het idee om te stoppen begon te rijpen na het EK in Middelkerke, begin november. “Vanaf de start had ik een beklemmend gevoel in mijn rechterbeen, een slapeloze voet en veel pijn. Op een gegeven moment begon ik alles op een rijtje te zetten: wil ik dit nog? Ga ik dit mezelf blijven aandoen?”
Ook mentaal begon het te wegen. “Het is niet evident om soms niet eens meer top 25 te rijden, als je gewend bent om voorin mee te doen. Dat was moeilijker dan de beslissing om te stoppen.”
Geen halve oplossingen
Andere opties waren er volgens Verdonschot nauwelijks. “Ik heb ook met specialisten in het ziekenhuis gebeld. Ik weet dat ik zonder operatie nooit meer topfit word. En met 75 procent kom je er niet. Dat is moeilijk te aanvaarden”, legt ze uit. “In januari dacht ik daar nog anders over, maar als je zo slecht begint te rijden, wordt die keuze eigenlijk makkelijker. Je kunt je er beter bij neerleggen.”
Toch blijft er één gemis knagen op haar palmares: de Belgische titel. “Dat is het enige wat wringt. Ik denk dat ik degene was die Sanne Cant bij haar vijftien titels het vaakst echt moeilijk heeft gemaakt. Dat ik nooit die trui heb kunnen pakken, dat doet wel iets.”
Helemaal zonder ambitie rijdt ze haar laatste crossen echter niet. “In Beringen ga ik nog alles geven. Ik ben realistisch, het wordt heel moeilijk, maar je hebt maar één goede dag nodig. Ik ga het zeker niet laten liggen.”
Nieuwe start
Na haar afscheid wacht een totaal nieuw hoofdstuk. “Op 4 maart 2026 begin ik al bij Defensie”, vertelt Verdonschot. “Ik start een opleiding als onderofficier. Na tien maanden hoop ik een post te krijgen in Grobbendonk of in de buurt. Het wordt pittig, maar ik ben klaar voor die nieuwe start en om terug naar school te gaan.”
Het loslaten van de topsport blijft moeilijk, dat beseft ze maar al te goed. “Er is een leven buiten de sport, dat weet ik. Maar dit hoofdstuk afsluiten is lastig. Misschien komt de echte klop pas bij mijn laatste cross in Oostmalle, als het écht definitief is.”
Voorlopig rijdt Laura Verdonschot haar rondjes nog met opgeheven hoofd. Niet verbeten, maar bewust. “Ik wilde mezelf dit niet blijven aandoen.”
