WN Redactie
De zaak rond Oier Lazkano blijft nazinderen in het peloton. De Spanjaard werd dit najaar door de UCI op non-actief gesteld vanwege afwijkingen in zijn biologische paspoort over de jaren 2022, 2023 en 2024. In die periode reed hij voor Movistar, waar hij ploeggenoot was van Matthias Norsgaard. De Deen spaart zijn woorden niet en kijkt met verbazing én frustratie terug op de situatie.
LEES OOK: Dopingzondaar accepteert schorsing en staat voorlopig langs de kant
“Waar is het systeem dan voor?”In gesprek met Feltet laat Norsgaard weten dat hij vooral geschokt is door het feit dat Lazkano zo lang ongestoord kon blijven koersen. “Er werkten bij Movistar ook artsen. Dan vind ik het echt schokkend dat dit niet eerder is ontdekt. Waar hebben we dat hele systeem dan eigenlijk voor?” stelt hij zich hardop de vraag. Hoewel Lazkano zelf blijft volhouden dat hij nooit verboden middelen heeft gebruikt en alles op alles wil zetten om zijn onschuld te bewijzen, heeft Norsgaard daar duidelijk moeite mee. “Ik ben blij dat valsspelers uiteindelijk gepakt worden, maar ik ben er vooral over verbaasd dat ze er zo lang mee kunnen wegkomen.”
De timing van de verdenkingen verbaast de Deen des te meer, omdat Lazkano in die jaren juist sportief een sterke indruk maakte. Na een opvallend klassiek voorjaar in 2024 verdiende de Bask zelfs een transfer naar Red Bull-BORA-hansgrohe. Daar viel zijn niveau plots terug, iets wat bij Norsgaard al vraagtekens opriep.
“Als het naar stront ruikt…”
Norsgaard is opvallend scherp in zijn analyse. “Ik hoop altijd op het beste in mensen, maar… soms, als het naar stront ruikt, is het ook stront”, zegt hij zonder omwegen. Vooral Lazkano’s prestaties in het Critérium du Dauphiné van 2024, waar hij negende werd in het eindklassement, deden bij hem alarmbellen afgaan. “Zijn klassieke seizoen was prima, maar die Dauphiné? Dat stonk gewoon te veel.”
Dat Norsgaard persoonlijk geen warme band had met Lazkano, steekt hij niet onder stoelen of banken. “Oier was een ontzettend mysterieuze kerel. Heel intelligent, geïnteresseerd in politiek, maar tegelijk ook een beetje gek. Na het eten zat hij soms nog uren met de chef-kok wijn te drinken. Een speciaal geval. Een vriend zou ik hem zeker niet noemen.” Afgelopen zomer zag hij Lazkano nog in Andorra, toen de geruchten al rondgingen. “Hij zei toen dat alles prima was.”
Norsgaard zelf slaat komende winter een nieuwe weg in bij Lidl-Trek, waar hij een belangrijke rol krijgt in de sprinttrein van Mads Pedersen. De zaak-Lazkano laat hij achter zich, maar zijn verbazing over hoe lang het kon duren voordat er werd ingegrepen, blijft duidelijk hangen.
