WN Redactie
Remco Evenepoel heeft opnieuw geschiedenis geschreven. Voor de vijfde keer in zijn carrière — en de vierde keer op rij — won de 25-jarige Belg de Kristallen Fiets. Daarmee evenaart hij het iconische record van Johan Museeuw, dat maar liefst 22 jaar onaangeroerd bleef. Symbolisch genoeg kreeg Evenepoel zijn trofee uit handen van Museeuw zelf, live in VTM NIEUWS.
LEES OOK: Museeuw twijfelt geen seconde: "Hij wint de Kristallen Fiets"
Geen perfect seizoen, wel pure klasseNet als Lotte Kopecky kende ook Evenepoel een moeilijk en grillig jaar. De zware val in december 2024 en de lange revalidatie die daarop volgde, bleven hem tot diep in 2025 achtervolgen. Een klassiek Monument kwam er niet, een podium in een grote ronde ontbrak, en ook in de wegkoersen op EK, WK en BK bleef hij zonder winst.
Maar opnieuw toonde Evenepoel zijn uitzonderlijke klasse in het tijdrijden. Hij werd Belgisch, Europees én wereldkampioen tegen de klok — als regerend olympisch kampioen. Een uniek klavertjevier, dat niemand in het moderne wielrennen hem nadoet.
“Die prestaties geven dit jaar toch extra ‘smaak’”, zei Evenepoel. “Historisch en bijzonder, zoals dat de voorbije jaren steeds is geweest.”
Met zijn vijfde Kristallen Fiets neemt hij op indrukwekkende wijze afscheid van Soudal Quick-Step, waar hij zeven jaar lang uitgroeide tot een van de beste renners ter wereld. Vanaf 2026 wacht een nieuw hoofdstuk bij Red Bull-BORA-hansgrohe — én de jacht op een zesde trofee.
Een emotioneel eerbetoon
De avond kreeg ook een beladen rand. Evenepoel droeg zijn prijs op aan Pascal Vanherberghen, de overleden boezemvriend van zijn vader. Vanherberghen stierf onverwacht in maart 2025.
“Dat was absoluut het moeilijkste moment van het jaar op menselijk vlak,” zei Evenepoel zichtbaar geraakt. “Op zo’n momenten besef je dat sport maar relatief is. Mensen verliezen is het zwaarste wat er bestaat.”
Hij herinnert zich nog precies waar hij het nieuws vernam. “Ik was met Oumi in Spanje, we stonden op het punt om een supermarkt binnen te gaan. Enkele dagen later reed ik de Brabantse Pijl — een koers waar Pascal normaal ook bij zou zijn. Ik won die wedstrijd, maar de emoties waren dubbel. Blij en verdrietig tegelijk.”
Op naar het volgende hoofdstuk
Met de Kristallen Fiets nummer vijf op zak en een nieuwe ploeg in het vooruitzicht lijkt Evenepoel klaar voor een nieuw tijdperk. De vraag is nu: blijft hij samen met Museeuw de lijst aanvoeren, of schrijft hij binnenkort alleen geschiedenis?
Als de lijn van zijn tijdritdominantie doorgetrokken wordt, lijkt het antwoord slechts een kwestie van tijd.
