De Tour de France Femmes is pas twee dagen oud, maar kent nu al een opvallende uitvalstocht onder de topfavorieten. Elisa Longo Borghini is de volgende kopvrouw die haar koffers moet pakken. De Italiaanse kampioene van UAE Team ADQ stapt op de derde dag van de ronde niet meer op, vanwege een maagdarminfectie. Eerder verliet Marlen Reusser al op dag één de wedstrijd, eveneens ziek.
Longo Borghini kwam met grote ambities naar Frankrijk, gesteund door haar recente eindzege in de Giro d’Italia Women. Maar in de openingsritten liep het al stroef. Ze verloor direct veel tijd en stond na twee dagen slechts 39ste in het klassement, op 2 minuten en 52 seconden van de verrassende geletruidraagster Kimberly Le Court.
Volgens UAE Team ADQ voelde Longo Borghini zich al enkele dagen niet goed. “Ze deed er alles aan om door de eerste twee etappes heen te komen, ondanks dat ze zich erg zwak voelde. Haar toestand is echter verslechterd en in overleg met de medische staf is besloten om haar uit koers te halen”, laat de ploeg weten in een verklaring.
LEES OOK: Zorgen rondom Kopecky: “Ik wil graag snel naar huis”
“Elke dag voelde ik me zwakker worden”Longo Borghini reageerde aangeslagen op haar gedwongen opgave. “Na mijn overwinning in de Giro voelde ik me goed en kwam ik met vertrouwen naar deze Tour. Helaas kreeg ik plots symptomen van dit virus, dat me elke dag meer energie heeft gekost. Ik ben ontzettend teleurgesteld en verdrietig dat ik de Tour opnieuw vroegtijdig moet verlaten, maar op dit moment is dit de enige juiste beslissing.”
Reusser
Eerder deze week werd ook al duidelijk dat Marlen Reusser geen rol van betekenis kon spelen in deze Tour. De Zwitserse kampte al voor de ploegentijdrit met ziekteverschijnselen en moest meteen na dag één afhaken. Het is opnieuw een dreun voor Team SD Worx-Protime, dat in Reusser een belangrijke pion verloor.
Met het uitvallen van Longo Borghini en Reusser zijn twee belangrijke klassementsrensters al uit koers verdwenen. De Tour de France Femmes verliest daarmee in korte tijd twee grote namen en toont opnieuw hoe dun de scheidslijn is tussen ambitie en overmacht.