José de Cauwer geeft eerlijk toe: “Ik kon er wel bij wenen”

Tadej Pogacar wordt steeds vaker in één adem genoemd met Eddy Merckx, zeker na zijn dominante optreden in de Dauphiné. Maar de 80-jarige Merckx zelf ziet vooral een groot verschil tussen zijn tijd en die van vandaag. Niet in het aantal koersen, maar in de druk van buitenaf. “Ik ben blij dat er in mijn tijd geen sociale media was,” zei hij in Vive le Vélo – Leve Eddy, de Sporza-uitzending ter ere van zijn verjaardag.

Lees ook: Tour 2025: Clash der titanen of nieuwe kansloze afstraffing?

Meer koersen, minder druk? Of net andersom?

Merckx won in zijn carrière bijna één op de drie koersen waaraan hij deelnam. Pogacar doet daar qua frequentie amper voor onder, al rijdt hij wel beduidend minder wedstrijden. Volgens Merckx is dat geen toeval. “De renners van nu hebben veel meer mediadruk dan ik vroeger. Dat is ook waarom ze minder koersen. Als ze hetzelfde programma zouden rijden als ik, zou die druk niet meer houdbaar zijn.”

De vergelijking tussen Merckx en Pogacar komt steeds vaker terug. De Sloveen is pas 26 en heeft al negen monumenten en vier grote rondes gewonnen. Merckx stopte op zijn 32e, met 11 grote rondes en 19 monumenten op zijn naam. Maar de Belg vindt dat cijfers niet alles zeggen. “Er zijn andere tijden, andere manieren van koersen, en vooral: andere druk.”

“Winnen was genoeg om hem te haten”

Ook Axel Merckx, zoon van Eddy, weet wat die druk met een mens kan doen. Als kind zag hij hoe zijn vader werd uitgefloten. “Hij deed gewoon zijn werk, maar mensen vonden het irritant dat hij altijd won,” zegt Axel. “Dat shockeerde mij als kind. Hij werd gehaat omdat hij goed was.”

José De Cauwer beaamt dat. Hij maakte het zelfs van dichtbij mee. “Ik ben ooit met Eddy naar een nieuwelingenkoers gaan kijken, waar Axel niet won,” vertelt hij. “De vader van de winnaar schold Eddy uit en maakte gebaren naar hem. Ik stond aan de grond genageld. Ik kon er wel bij wenen...”

Pogacar lijkt diezelfde status te bereiken: bewondering, maar ook jaloezie. En net als Merckx vroeger, krijgt hij nu te maken met kritiek op zijn dominantie. De tijden zijn veranderd, maar wie alles wint, roept nog altijd weerstand op.