Yorrith Haan
Een slotrit zoals je ze zelden ziet: kletsnat, gespierd en vol symboliek. Wout van Aert zette Parijs naar zijn hand met een solo op Montmartre. En commentator José De Cauwer genoot van het koersverloop, van de strijd en van de eer die zelfs Tadej Pogacar betoonde.
LEES OOK: Van Aert schaart zich achter Pogacar: "Ik snap hem"
Montmartre moet blijven‘Montmartre of geen Montmartre, dat was de vraag’, stelde Karl Vannieuwkerke. De Cauwer twijfelde geen seconde. ‘De vraag stellen is het antwoord kennen. Na deze editie zeg ik: Montmartre, ja. Zeker met zo’n winnaar.’
Of het elk jaar moet? Daar twijfelt hij aan. ‘Misschien niet jaarlijks. Om de twee jaar, of zoals de Spelen om de vier jaar. Je maakt er maar een paar types gelukkig mee. Maar de koers heeft bewezen dat het werkt.’
Van Aerts overwinning zag hij als meer dan een ritzege. ‘Hij had dit nodig om met goesting aan nieuwe Tourjaren te beginnen. Niet dat hij weg was, maar dit was wel de bevestiging. En voor types als Van der Poel geeft het ook weer extra aantrekkingskracht.’
Pogacar als medeplichtige
Wat De Cauwer vooral raakte, was de rol van Pogacar. ‘Dat hij zo meekoerst in die slotrit, dat is de hoogste eer die je een ritzege kunt geven. Jonas Vingegaard had dat waarschijnlijk niet gedaan. Pogacar wel. En dat maakt de zege van Van Aert alleen maar mooier.’
‘Wegrijden van Pogacar, dat is het mooiste wat je als Van Aert zijnde kunt dromen. Hij heeft zich hier echt weer op de kaart gezet, ook al is hij nooit echt verdwenen geweest.’
Als hij één tendens moest kiezen uit deze Tour, was het duidelijk: emotie. ‘Telkens opnieuw mooie winnaars, grote winnaars, verhalen. Zoals Van der Poel die met Rickaert de koers maakt. Koersen om te koersen, soms nijdig, maar altijd open. Voor mij was dit echt een van de mooiste Tours die ik ooit zag.’
En de toekomst?
De dominantie van Pogacar leidt tot vragen over de komende jaren. ‘Als hij dit niveau aanhoudt, rijdt de rest voor plek twee’, erkende De Cauwer. ‘Maar wie zegt dat hij zijn top al bereikt heeft? Hij heeft ook al twee keer verloren. Dus het is nog lang niet gedaan. Maar toegegeven: hij is de beste renner ter wereld.’
Nieuwe namen als Lipowitz en Onley deden ook hun intrede. En wat met Evenepoel? ‘Podium moet kunnen. Winst? Dat hangt van het parcours af. Meer tijdritten zou helpen. Maar zeg nooit nooit. Remco zal de moed niet opgeven, daar ben ik zeker van.’
