Na een droge periode was het op nieuwjaarsdag dan eindelijk weer eens raak voor Eli Iserbyt, die in het Baal van Thibau (en Sven) Nys de zege op knappe wijze naar zich toetrok.
Het was voor Iserbyt zijn eerste zege sinds 24 november 2024, toen hij de Wereldbeker Antwerpen op zijn naam schreef. ''Het was inderdaad lang geleden'', sprak hij na afloop in het flash interview.
Nieuwe sponsor
''In het begin moest ik er nog wat inkomen'', zei de renner van Pauwels Sauzen-Cibel Clementines - zeker, er is een nieuwe sponsor bij de brigade van Jurgen Mettepenningen! - verder nog over zijn zege.
Iserbyt verwees uiteindelijk Pim Ronhaar en Emiel Verstrynge naar respectievelijk de tweede en derde plaats. ''Ik wist dat het een lange wedstrijd was. We hebben vooraf ook besproken om ons op het laatste halfuur te focussen. De eerste twee ronden voelde ik mij wel redelijk goed en op het einde kon ik met een goede tempoversnelling wel het verschil maken.''
Hard werken in crossperiode
Kortom, het is een zege die van grote waarde is van Iserbyt, die wekenlang kampte met het Piriformis-syndroom, een geknelde zenuw in z’n linkerbeen. ''Ik voelde weer iets meer kracht in mijn linkerbeen. Dat is leuk'', aldus de 27-jarige Vlaming.
''Ik ben heel blij. Ook voor de nieuwe sponsor Cibel is het wel heel mooi dat we die eerste overwinning direct kunnen meenemen'', concludeerde Iserbyt, die afsloot met zelfkritische woorden. ''Ik moet heel hard werken. Het is heel lastig om terug te keren van een blessure tijdens de kerstperiode, want er zijn veel crossen.''
