Ze duwen elkaar tot het uiterste en tillen het wielrennen naar ongekende hoogtes. Tadej Pogačar en Jonas Vingegaard zijn de absolute gezichten van deze generatie. Vier Tourzeges voor de Sloveen, twee voor de Deen: cijfers die spreken. Maar volgens Mauro Gianetti, de teammanager van UAE Emirates XRG, is het net Vingegaard die van Pogačar een nog grotere kampioen heeft gemaakt.
LEES OOK: Evenepoel onthult waanzinnig doel: "Dit is mijn ding, ik laat me niet doen"
CharismaMauro Gianetti herinnert zich nog levendig de eerste ontmoeting met een piepjonge Pogačar. “Hij was pas 19, maar wist exact wat hij wilde. Hij had rust, charisma en een enorme leergierigheid", vertelt de oud-renner aan RIDE Magazine. Hoewel Pogačar fysiek nog niet op punt stond, klopte hij al de beste leeftijdsgenoten in het klimwerk. “Je voelde meteen: dit is geen gewone renner.”
De echte bevestiging kwam er in 2019, tijdens de Vuelta a España. Pogačar reed iedereen los in de bergen en won drie ritten. “Daar wist ik het zeker,” aldus Gianetti. Een jaar later volgde zijn eerste Tourzege, na de legendarische klimtijdrit op La Planche des Belles Filles. “Hij geloofde in zijn kans, zonder druk. Dat typeert hem: koersen met vrijheid en een glimlach.”
Hoogmoed komt voor de val
Opvallend: succes maakte Pogačar niet hoogmoedig. “Hij voelde zich nooit een ster,” zegt Gianetti. “Na winst zet hij zichzelf mentaal meteen weer op nul.” Geen luxeauto’s of uiterlijk vertoon, wel een ongeziene focus op de volgende uitdaging. “Zoals Federer vroeger: hij is een leider, zonder het te moeten tonen.”
Toch kwam er een kantelpunt toen Jonas Vingegaard hem twee keer klopte in de Tour. “Die nederlagen hebben hem sterker gemaakt,” is Gianetti overtuigd. “Zijn tweede Tourzege in 2021 ging te makkelijk. Door Vingegaard moest hij alles serieuzer aanpakken: training, materiaal, details.” Vooral de pijnlijke klimtijdrit naar Combloux in 2023 werkte als wake-upcall voor renner én team.
Volgens Gianetti was zelfs de zware inzinking op de Col de la Loze geen zwarte dag, maar net een bewijs van Pogačars grootheid. “Negentig procent was afgestapt. Hij niet. Hij vocht verder en won later nog een rit.” Die mentaliteit, gecombineerd met rivaliteit met toppers als Vingegaard, Van der Poel en Evenepoel, maakt hem uniek. “Hij wil winnen tegen de besten. Daarom zien we nu misschien wel het beste wielrennen ooit.”
Mats Buelinckx