De kogel is dan toch door de kerk geraakt: Remco Evenepoel verlaat Soudal Quick-Step straks voor een nieuw avontuur bij Red Bull-Bora Hansgrohe. Vanzelfsprekend een groot gemis voor de ploeg, al zien andere renners ook wel hun voordelen, zoals Ilan Van Wilder.
LEES OOK: Soudal Quick-Step stunt met terugkeer van clublegende
Geen traan gelatenVermoedelijk al iets vroeger op de hoogte van wat er stond te gebeuren is die immers niet van zijn melk bij het vertrek van Evenepoel. Sterker: hij hoopt – samen met anderen – nu te stijgen in de hiërarchie. “Sommige jongens zullen openbloeien en boven zichzelf uitstijgen. Hopelijk mag ik één van hen zijn”, klinkt het immers.
“Zelf laat ik er eerlijk gezegd geen slaap voor. Tuurlijk is Remco’s vertrek jammer, we verliezen één van onze grote kopmannen. Maar het is een beslissing die híj neemt in functie van zíjn carrière en dat is zijn goed recht. Wie zijn wij om daar een oordeel over te vellen? Mijn leven en loopbaan zal het niet bepalen. Ik doe gewoon (verder) mijn ding”, stelt Van Wilder bij HLN.
Welgekomen nieuwe wind
Net voor de zomer verlengde Van Wilder zelf nog zijn contract met 3 seizoenen. Hij wordt dus duidelijk naar waarde geschat bij Quick-Step, en dat is wederzijds: “Ik voel me gelukkig in dit team. Hier kan ik me nu zonder (contract)stress verder blijven ontwikkelen. Een proces dat wel eens in een stroomversnelling kan komen nu Remco weg is. Niet slecht, in deze fase van mijn carrière, denk ik dan.”
Daarnaast verwacht Van Wilder dat er in de hele ploeg een nieuwe wind zal gaan waaien met het vertrek van Evenepoel. De Belg hamert daarbij op het feit dat de echte ‘Wolfpack-spirit’ zou moeten kunnen terugkomen. Iets wat met de aanwezigheid van Evenepoel – die steevast de absolute kopman was – naar zijn mening toch enigszins was verdwenen.
Desalniettemin heeft Van Wilder mooie tijden beleefd met Evenepoel, zo benadrukt hij ook. En één ding steekt erbovenuit: “De Vuelta ’22 blijft voor mij het absolute hoogtepunt. We verloren onderweg enkele pionnen, trokken gereduceerd naar Madrid. En terwijl iedereen dacht dat we de koers nooit zouden kunnen controleren, deden we het toch maar mooi.”