Stan Strubbe
Tom Pidcock heeft zijn passie voor spectaculaire afdalingen opnieuw tot leven gebracht in een opvallende video voor Red Bull. De Brit – onlangs nog actief in de Giro d’Italia – daalde aan duizelingwekkende snelheden van de Rossfeld Panorama af, nabij de Duits-Oostenrijkse grens. De beelden zijn spectaculair, maar niet iedereen is enthousiast: collega-renner Alberto Bettiol uit stevige kritiek op het stuntwerk.
LEES OOK: Ploeg van Pidcock zet allesbepalende stap
Driftend naar beneden, met 95 km/uDe video, getiteld The Sound of Tarmac, toont Pidcock in zijn natuurlijke habitat: de afdaling. Op de flanken van de Rossfeld Panorama haalde hij snelheden tot 95 kilometer per uur, terwijl hij zijn fiets met uiterste precisie door bochten en over haarspeldjes stuurt. Opvallend: Pidcock werd tijdens de afdaling begeleid door niemand minder dan Mathias Walkner, Dakar-winnaar van 2018.
In een tweede video pakt de Brit het nog extremer aan: driftend, met blokkerende achterwielen, stuurt hij zijn fiets als een ware rallyrijder naar beneden. “Rem erop, achterwiel blokkeren, en glijden maar,” omschrijft Red Bull het. Het project moet volgens het merk “de risico’s en het raffinement van professioneel dalen” op een unieke manier in beeld brengen.
“Wielrennen is al gevaarlijk genoeg”
Tussen de duizenden positieve reacties op de video, viel één opmerking extra op: die van Alberto Bettiol. De Italiaan van XDS Astana reageerde opvallend kritisch op het filmpje. “Goede manier om veiligheid op de fiets te ‘sponsoren’,” sneerde hij. “Ja, ik heb zelf ook risico’s genomen in afdalingen en ben blij dat ik nog leef, maar ik zou het niet promoten.”
De timing van de video, vlak na de herdenking van Gino Mäder, ligt gevoelig in het peloton. “Zeker in deze dagen, waarin we de dood van Gino herdenken, vind ik dit moeilijk te begrijpen,” aldus Bettiol. Het zet een debat in gang: hoe ver mag je gaan met spectaculaire content in een sport waar de risico’s steeds vaker dodelijke gevolgen hebben?
Pidcock zelf heeft voorlopig niet gereageerd op de ophef. Voor hem blijft het – althans voorlopig – vooral een manier om plezier te combineren met vakmanschap. Maar of zijn collega’s daar net zo over denken, is een ander verhaal.
