De Giro d’Italia loopt tegen zijn einde aan, maar binnen een dikke maand kunnen we alweer aanschuiven voor de volgende grote ronde. De belangrijkste van allemaal: de Tour de France. Daarvoor kampeert Thibau Nys nu op hoogtestage, al lijkt hij daar niet bepaald de grootste fan van. Hij moet daarvoor een belangrijke knoop doorhakken.
Definitief besluit is nakend
Ook die hoogtestage loopt voor Nys op zijn einde, en afgaande op zijn woorden lijkt hij er best een goede tijd te hebben gekend. Desondanks staat hij er zoals aangegeven ook niet echt voor te springen. “Ik geloof absoluut in hoogtestages, maar zit nog altijd in een zoekende fase”, stelt hij. Of het een blijver is, zal snel duidelijk worden. “Na deze stage ga ik toch een definitief besluit nemen of ik het in de toekomst zal blijven doen.”
Want het levert voor Nys toch de nodige problemen op, zo zegt hij zelf. Fysieke ongemakken steken dan de kop op. “Ik ken weinig renners die zo onder de voet zijn van de hoogte als ik. Ik zit de eerste dagen niet op mijn gemak op de fiets, mijn hartslag doet raar, ik krijg niet veel lucht. Ik moet altijd lang wachten vooraleer ik een dag heb waar ik iets mee kan doen en daar heb ik het mentaal niet gemakkelijk mee”, klinkt het openlijk.
De renner van Lidl-Trek waakt er echter nauwlettend op dat hij zeker niet over zijn limiet gaat, iets dat hij van nature bezit. “Ik ben gelukkig niet de renner die snel over zijn limiet gaat. Ik voel dat heel goed aan en hou me hier dus vooral bezig met uren maken, het leggen van een fond waarmee ik thuis iets kan.”
Geen klote te zien
En hoe zit het dan met de effecten ná de hoogtestage? Want daar draait het natuurlijk allemaal om, dat het zijn duidelijke effect heeft op de prestaties. “Van sommige hoogtestages ben ik goed teruggekomen, van andere niet”, heeft het voor Nys dus zeker niet altijd gewerkt. Hij stipt bij Het Nieuwsblad dan ook nogmaals aan dat er snel een definitief besluit zal volgen.
“Na deze stage gaan er opnieuw conclusies getrokken worden: moeten we het blijven doen? Of net niet. Ik moet de afweging maken tussen de winst die ik maak en de kwaliteit in mijn trainingen die ik verlies”, duidt Nys het.
Met de dagelijkse routine – maar geen sleur – heeft Nys geen problemen, maar een echt plezierreisje is het nu ook niet. “We zitten hier wel enorm geïsoleerd, drie weken lang leven we op een berg waar geen kloten te zien is. Als er dan maar één ding is in die stage dat u frustreert, dan kunnen drie weken heel erg lang duren.”