Kevin De Jonghe
Patrick Lefevere mag dan professioneel wel uit de wielerwereld zijn gestapt, hij blijft de sport uiteraard een warm hart toedragen en het op de voet volgen. Ook nog steeds niet verdwenen: zijn scherpe en nuchtere analyes. Maar als het over Arnaud de Lie gaat wordt Lefevere toch iets weker.
Hartzeer na misgelopen topdeal
De renner van Lotto maakt zondag zijn terugkeer in koers in Rund um Köln, dat na een voorjaar dat andermaal de mist in ging. Het doet Lefevere pijn om dit te moeten vastellen. Hij heeft immers een flinke boon voor de Waalse boerenzoon. “Het is een publiek geheim dat ik een zwak heb voor Arnaud en dat ik veel moeite heb gedaan om hem bij ons in de ploeg te krijgen”, aldus Lefevere.
De toenmalige CEO van Soudal Quick-Step deed behoorlijk veel moeite om hem te overhalen. “Niet één maar twee keer heb ik bij hem thuis in Lescheret gezeten, in een sfeer die mij heel erg charmeerde. De hele familie mee aan tafel, allemaal nuchtere, joviale mensen.” Ze gingen echter niet overstag voor de charmes van Lefevere.
Dat vindt hij nog steeds bijzonder jammer, en Lefevere is er ook van overtuigd dat het heel anders had kunnen lopen met De Lie mocht hij toen wél de overstap richting The Wolfpack hebben gemaakt. Lefevere stelt bij Het Nieuwsblad dat hij daar in een omgeving zou zijn gekomen waar de druk meer kon worden weggehouden.
“Met de kennis van vandaag durf ik te zeggen dat de problemen waar De Lie nu tegenaan loopt veel minder hadden gespeeld in onze ploeg. Ik zal niet beweren dat ik alle finesses of intriges ken, maar ik stel wel vast dat Arnaud in zijn eentje – of bijna in zijn eentje – het gewicht van de Lotto-ploeg draagt”, klinkt het.
Topper of flopper
Een transfer richting Quick-Step kwam er dus (voorlopig) niet, maar rancune tegenover De Lie is er allesbehalve. “Met de hand op het hart: ik hoop dat hij snel zijn vorm terugvindt. Dat hij de renner wordt die we allemaal in hem zien.” Tegelijkertijd ziet Lefevere ook onder ogen dat het een geheel andere weg kan opgaan.
“Misschien moeten we over een paar jaar concluderen dat het allemaal net te weinig was. Dat hij te graag leefde en net niet genoeg talent had om daar mee weg te komen. Maar ik blijf tot nader order een grote believer. Arnauds palmares liegt niet: de ploeg moet hem al twee jaar op rij uit competitie nemen en nog heeft hij al zevenentwintig koersen gewonnen.”
