Matthijs Klerkx
In Roubaix Retro blikken we de hele week voorafgaand aan de Hel van het Noorden terug op de schoonste edities van Parijs-Roubaix die al werden verreden. Vandaag gaan we bijna twintig jaar terug, toen de nieuwe wielerheld van Vlaanderen zijn status bevestigde.
Als we nu terugblikken op het wielerjaar 2005, kunnen we niet om deze man heen. Tom Boonen was tijdens dat bewuste jaar de enige renner die continu in the picture stond. De ‘Bom van Balen’ won alles wat los en vast zat, zeker in het voorjaar.
LEES OOK: DE MOOISTE KOERS ALLER TIJDEN
Na etappes in Parijs-Nice, de E3 Prijs en ook de Ronde van Vlaanderen te hebben gewonnen, was een week na zijn zege in Vlaanderens Mooiste de kopman van Quick-Step Innergetic absoluut dé te kloppen man in de Hel van het Noorden. Er waren wel schaduwfavorieten, maar had Boonen wel een schaduw in 2005?
GLAD EN GLIBBERIG
Het is droog op 10 april 2005. Echter heeft het de dagen voordien in Noord-Frankrijk wel geregend, dus ligt met name de berm van iedere kasseistrook bezaaid met modder. Bij opstoppingen in het peloton zorgt dit gegeven voor merkwaardige taferelen.
Verder het klassieke beeld van Parijs-Roubaix: massale valpartijen op kasseistroken, waarbij anderen het gras in moeten duiken om op een andere plaats hun weg weer te kunnen vervolgen. Een van de belangrijke namen die vroeg in de koers ten val komt is Peter Van Petegem. De ‘Zwarte van Brakel’ vervolgt ietwat stijfjes zijn weg, maar sluit even later terug aan in het peloton.
De oude bekende Trouée d’Arenberg – wij kennen die strook als het Bos van Wallers – is na jarenlange kritiek uit het parcours genomen. Met de weersomstandigheden die dag achteraf gezien geen verkeerde keuze, want omdat er een kleine portie regen bij komt gedurende de koers, wordt het glibberen en glijden op de keien.
BOONENS BORSTKLOPPERIJ
Op de sector Hornaing à Wandignies ramt Filippo Pozzato – ploeggenoot van Boonen – in dienst van zijn kopman een eerste keer hard op de pedalen. Er zijn dan nog 80 kilometer te rijden. Enkel Boonen zelf, Lars Michaelsen, Magnus Bäckstedt (in 2004 winnaar) en George Hincapie kunnen volgen.
Léon van Bon en een Fassa Bortolo-duo in de vorm van Fabian Cancellara en Juan Antonio Flecha maken de oversteek. De Nederlander moet even later de rol lossen, de Zwitser kan niet volgen als zijn Spaanse teamgenoot versnelt. Boonen rijdt zowat iedere portie kasseien op kop in het vijftal dat overblijft. De 24-jarige coureur vertrouwt bovendien op zijn spurtersbenen. Op Carrefour de l’Arbre exploderen de benen van Michaelsen. Het gat valt voor de neus van Bäckstedt, maar de Zweed krijgt het niet dicht.
EERSTE KASSEI
Het trio dat overblijft bestaat uit Boonen, Flecha en Hincapie. Één ding is zeker: we krijgen een nieuwe winnaar van Parijs-Roubaix. Met twee vals trage renners trekt de Belg vol vertrouwen naar de piste van Roubaix.
Op het vélodroom blijkt waarom. De winnaar van de Ronde van Vlaanderen kent geen gelijke qua sprintsnelheid, Hincapie en Flecha volgen met gebogen hoofd achter hem. Boonen wordt de vijfde renner in de geschiedenis die de dubbel Vlaanderen-Roubaix in één jaar pakt. In 2012 zal hij vervolgens ook de eerste worden die dat tweemaal in zijn loopbaan doet. Al die jaren later evenaart enkel Cancellara dat waanzinnige record.
