La Primavera is een koers met twee gezichten. Meer dan 200 kilometer ijzingwekkende stilte om uiteindelijk tot een razendspannende finale te komen. Op de verschillende Capi worden traditiegetrouw de eerste schiftingen gemaakt, maar het is wel pas vanaf de Cipressa op een dikke 20 kilometer van de streep dat het spektakel echt begint. En ook deze keer wordt het afwachten hoeveel renners de laatste uitputtingsslag op de Poggio zullen overleven. Of beter: wie er nog iets extra in de tank heeft om als eerste over de streep te komen.
WAT MET WOUT & MATHIEU?
Een koers waaraan deze beide heren deelnemen staat sowieso al garant voor een extra pigment in de wedstrijd. Daarnaast behoren Wout Van Aert en Mathieu Van der Poel ook steevast tot de favorieten, dat is in deze Milaan-Sanremo niet anders. Afgaande op hun recente prestaties in de Tirreno-Adriatico en Strade Bianche (enkel Van der Poel, nvdr) lijkt de vorm van de twee eeuwige rivalen wel in schril contrast te staan.
Want waar de Nederlander voornamelijk in de rit naar de Tortoreto op donderdag door het ijs zakte, wist Van Aert daar én ook in de ‘Tappa dei Muri’ op zaterdag toch behoorlijk al wat indruk te maken. Echter geldt deze Italiaanse rittenkoers toch echt als een voorbereiding en is verstoppertje spelen daar vaak één van de favoriete bezigheden van de renners. Bovendien is Milaan-Sanremo een koers waar je met een iets mindere vorm ook kan scoren, iets wat Van der Poel zelf al aangaf. Kan hij zijn eigen woorden gehoor geven?
SUPERMAN SOLO?
Superman, dan spreken we uiteraard over Tadej Pogacar. De vorm die de Sloveen de voorbije weken al tentoonspreidde is niet minder dan impressionant te noemen. De tweevoudige Tourwinnaar gaat nog door tot en met Luik-Bastenaken-Luik en is het dus toch nog even afwachten hoelang hij deze hoogvorm kan vasthouden. Maar voor komende zaterdag mogen we hem alvast opschrijven als dé topfavoriet in Sanremo. Klein nadeel voor Pogacar is wel dat hij zich in principe niet kan permitteren om met een té grote groep richting finish te gaan.
Want hoewel Pogi over een sterk eindschot beschikt valt te bedenken dat hij hiermee in een koers als Milaan-Sanremo toch net tekort zal schieten tegenover mannen als Van Aert, Van der Poel of Pedersen, om er maar enkele te noemen. En dan gaan we er al van uit dat de pure sprinters tegen dan overboord liggen. Dat is evenwel de verwachting maar om echt tot succes te komen zal Pogacar vermoedelijk wel een geweldig nummertje moeten opvoeren. Benieuwd of dat hem zal lukken.
BELGISCHE VERRASSING OP VIA ROMA?
We hadden het hierboven al over een snelle man als Van Aert, maar ons land is nog wel enkele jongens rijk die als ze de meet geroken hebben nog een flinke tand kunnen bijschakelen. In het geval van Jasper Philipsen houdt dit wel in dat de bovenstaande veronderstelling bij Pogacar geen waarheid mag blijken. Indien de koers – voornamelijk dan door UAE Team Emirates, zo durven we te denken – té hard wordt gemaakt, lijkt er immers behoorlijk weinig kans dat Philipsen de laatste schifting op de Poggio zal hebben overleefd. Maar indien dat wél het geval is stijgen zijn kansen op winst uiteraard zienderogen.
Wie in principe makkelijker over de klimmetjes moet kunnen geraken is Arnaud De Lie. Dat mochten we met z’n allen al aanschouwen in voornamelijk de Omloop Het Nieuwsblad van twee weken geleden. Er is uiteraard nog wel een aanzienlijk verschil met de beklimmingen in Sanremo en valt het dan ook in zijn geval af te wachten of hij de absolute finale mee zal kunnen kruiden. Een overwinning bij zijn debuut klinkt bovendien ook iets té veel als een jongensdroom, al deed Mark Cavendish het hem al eens voor in 2009.
