Kevin De Jonghe
Het is december en dus is het tijd om lekker terug te gaan blikken op het wielerjaar 2022. In Deel 1 hebben we aandacht voor het Vlaams Openingsweekend. Zoals altijd schoot het seizoen op onze grond spectaculair in gang.
De vorst die langzaamaan plaats maakte voor het voorjaarsgevoel; het zonnetje dat hoop bood voor iedere wielerliefhebber en een WK cyclocross over de oceaan dat ervoor zorgde dat de veldbeleving minder was dan alle andere winters: het wielervoorjaar van 2022 kwam als geroepen.
Vergeet UAE Tours, rondes in Spanje, Portugal en andere warme trainingsoorden waar ploegen de ganse winter vertoeven: ’t is het Vlaams Openingsweekend waar het allemaal om draait, ieder jaar weer. Warmdraaien in ’t Kuipke, Haaghoek, Paddestraat, Kwaremont, Berendries: dat willen we horen!
OMLOOP HET NIEUWSBLAD
Van Gent naar Ninove, dik 200 kilometer en een herbeleving van de oude finale van de Ronde van Vlaanderen: meer heeft een mens niet nodig op de laatste zaterdag van februari.
Een vlucht van zes, met landgenoot Ruben Apers ertussen, toog op pad voor wat een inspanning voor de bühne zou zijn: de stervelingen van de vroege vlucht kregen weinig ruimte, hetgeen zorgde voor een nerveuze koers in het peloton.
Vele valpartijen, met vrijwel telkens Victor Campenaerts als voornaam slachtoffer, waren het gevolg. De nummer twee van Parijs-Roubaix 2021, Florian Vermeersch, opende het bal in de finale. Terwijl ook Stefan Küng zijn wagonnetje voor het eerst in zijn lange voorjaar aan zou haken, kwam in de achtergrond de sterkte van Jumbo-Visma naar voren; Tiesj Benoot rammelde de groep favorieten uiteen.
Een vijftal, met ook Tom Pidcock en de winnaar in Roubaix in 2021 Sonny Colbrelli, vond de aansluiting bij zes koplopers. Grote afwezigen? Quick-Step Alpha Vinyl en Trek-Segafredo. Dat werd achtervolgen geblazen!
Benoot weekte zich opnieuw los en reed als eerste de Muur van Geraardsbergen op. Aan de voet van de Bosberg greep een grote groep hem bij de kraag, waarna het tijd was voor de Belgische tricolore: Wout van Aert vlamde iedereen uit het wiel.
Een prachtige solo was het gevolg: voor het eerst in zijn carrière won Van Aert de Omloop Het Nieuwsblad. Achter hem werd Colbrelli – in wat later bleek een van zijn laatste koersen – tweede, voor de oude taaie Greg Van Avermaet.
KUURNE-BRUSSEL-KUURNE
Zoals altijd het toetje van het Vlaams Openingsweekend: de wedstrijd waar net iets minder de kracht de boventoon voerde, maar meer de tactiek, met de naam Kuurne-Brussel-Kuurne.
195 kilometer met een loodzwaar middenrif, maar aan het einde die vermaledijde lokale rondes in en rond Kuurne; het zorgde zoals altijd voor een enorme tweestrijd tussen de echte klassieke mannen die dachten het verschil te kunnen maken op de keien en de sprinters die rekenden op hulp van ploegmaats en het liefst andere ploegen om het vuile werk op te knappen.
Nadat zeven vroege vluchters het hazenpad kozen, was het al op 80 kilometer van de streep raak: pats, boem, Tom Pidcock versnelde. Het bleek de inluider voor een lange finale, waarin Jumbo-Visma opnieuw sterk aanwezig was, ondanks afwezigheid van Van Aert.
Met Christophe Laporte hadden ze echter een uitstekende ‘B’-kopman. Een groep van bijna twintig renners bleef vooruit na de heuvelzone, maar het peloton zat ze op de hielen. Laporte probeerde het zelf en kreeg vroege vluchter Taco van der Hoorn en INEOS-schaduwkopman Jonathan Narváez mee. De drie leken het te gaan halen…
Zoals altijd was daar weer het verhaal van de vertwijfeling in de slotkilometer. In de achtergrond trokken de lieden van Trek-Segafredo hard door, waardoor het koptrio met nog 300 meter te gaan geen koptrio meer was.
Op dat moment ging Fabio Jakobsen aan. De Nederlandse sprinter van Quick-Step kende absoluut geen gelijke in Kuurne; enkel Caleb Ewan kwam nog even aan zijn flank piepen. De Fransman Hugo Hofstetter maakte het podium compleet.
TOT DE VOLGENDE KEER
Morgen om 12.00 uur kun je bij ons terecht voor deel 2 van het Jaaroverzicht 2022.
.webp)
