Kevin De Jonghe
Het was een opvallende parallel: zowel Ruben Van Gucht als Tom Waes werden recent veroordeeld voor rijden onder invloed. Twee bekende VRT-gezichten, twee publieke figuren die een voorbeeldfunctie dragen. En toch… gingen ze beide compleet anders om met hun fout. Dat leidde nu tot een wel heel venijnige uithaal.
LEES OOK: "Meer vrouwen": Partner Van Gucht laat absoluut geen twijfel
Het foute voorbeeldTom Waes koos voor de route van schuldbesef. Hij trad uit eigen beweging naar buiten, excuseerde zich openlijk en noemde zijn misstap een “stomme fout”. Recent stapte hij een in een aangrijpende campagne tegen alcohol in het verkeer.
Van Gucht deed dat (lange tijd, zie onderaan) niet. Hij zweeg lang, verontschuldigde zich niet publiek en stapte intussen weer vlot de mediawereld in. En precies dat zinde niet iedereen.
Zo noemt Sigfried Bracke - zelf niet onbesproken - Van Gucht in een opiniestuk bij doorbraak.be een symptoom van de dubbele moraal binnen de openbare omroep. Volgens hem toont de manier waarop de VRT met de casus omgaat dat ze met twee maten en gewichten werkt: Tom Waes, dé publiekslieveling, krijgt lof voor zijn excuses. Ruben Van Gucht, die géén mea culpa uitsprak, wordt volgens Bracke door de VRT “gewoon beschermend dichtgedekt”.
Bracke schrijft dat Van Gucht zich gedraagt alsof er niets is gebeurd, en dat de VRT hem dat veel te gemakkelijk laat doen. De oud-kamervoorzitter spreekt zelfs van een arrogante houding die niet strookt met de voorbeeldrol die een VRT-gezicht hoort te hebben. 'Het modieuze moralisme' of 'de klucht met Van Gucht' klinkt het vol sarcasme.
Van Gucht zorgt voor verandering
Verder verweet Bracke Van Gucht dat hij zijn fout gebruikt om nieuwe verhalen te brengen en zo opnieuw aandacht te grijpen. “Hij blijft de spotlights opzoeken”, klinkt het. Zo staat er letterlijk dat Van Gucht zich aan de buitenwereld toont met een soort nonchalant ‘et alors?’-gevoel, terwijl de ernst van zijn misdrijf — rijden onder invloed — nauwelijks doorklinkt.
Intussen kwam er echter deels verandering in de zaak. Zo was er in De Slimste Mens ter Wereld ook ruimte voor een serieuze noot wat dit betreft. Van Gucht toonde inkeer: “Ik heb spijt van wat er gebeurd is en ik aanvaard de straf. Ik zal het pad afleggen en in de toekomst laten zien dat het niet meer zal gebeuren”, klonk het plots.
