Kevin De Jonghe
Zijn vermoedelijk laatste kans op een ritzege draaide op niets uit. Wout van Aert maakte dan wel deel uit van de grote kopgroep, echt meespelen in de finale lukte niet. Dat had evenwel met de wedstrijdomstandigheden te maken, die de Kempenaar ervan weerhielden om een gooi te kunnen doen naar een tweede zege.
LEES OOK: De Cauwer en Schotte discussiëren maar door na etappe 20
Akkoordje tussen de grotenZoals vooraf werd gedacht werd het alweer een groot gevecht om in de vlucht te geraken. Uiteindelijk kwam die er ook, al viel dat bezwaarlijk een vlucht te noemen. Eigenlijk scheurde een grote groep zich af, waardoor we meer spraken over twee pelotons. Ook van de partij: Wout van Aert. Wel met enkele flinke concurrenten zoals Mads Pedersen en Kaden Groves. En dat bleek bepalend.
“Er was een goede vlucht, met bijna alle snelle mannen en veel ploeggenoten erbij. Maar ik wist dat het een gecompliceerde finale zou worden”, sprak Van Aert na afloop tegenover Eurosport. Een bijzonder grote groep, plus daarbij enkele jongens – zoals hijzelf – waarmee niemand naar de streep wil trekken.
Uiteindelijk trok een elftal op pad, met daarbij van elke ploeg die mee was in de grote vlucht minstens één pion. Zo was het meteen einde verhaal voor Van Aert die Van Baarle zag meeglippen. “Het gebeurde met één move: je kon zien dat bij iedereen de benen het beste gehad hebben."
Wat volgde was een (stilzwijgend) akkoord tussen de grote jongens: “Pedersen, Groves en ikzelf keken heel veel naar elkaar, dus toen we in de finale allemaal een ploegmaat mee voorop hadden, waren we tevreden om ze een kans te geven.”
Visma bijt in het zand
In eerste instantie waren de plannen van Visma-Lease a Bike nochtans anders. Zij wouden er gerust een massasprint van maken met Olav Kooij. “Maar al na drie kilometer zag je al dat we de enige waren met dat idee”, lachte Van Aert.
“Dat was gewoon onmogelijk. Dus gingen we voor een gooi naar ritwinst via een ontsnapping, zeker met mij. Het was ook goed om Dylan mee te hebben, zodat we elkaar konden helpen.” Uiteindelijk was het dus de Nederlander die mocht strijden om de ritzege, maar hij kwam tekort.
Van Aert baalde voor zijn ploegmakker. “Het was goed om Dylan er vandaag vooraan bij te hebben. Ik ben blij voor hem dat hij een kans op de ritzege heeft gekregen, jammer dat het niet, maar jammer genoeg heeft het niet mogen zijn.”
