WN Redactie
Hij is pas 21, maar Tibor Del Grosso maakt dit voorjaar al een verpletterende indruk. De Nederlandse neoprof van Alpecin-Deceuninck won onlangs zijn eerste profkoers op de weg, sprintte naar ereplaatsen in WorldTour-wedstrijden en krijgt inmiddels zelfs vergelijkingen met niemand minder dan Mathieu van der Poel. ‘Hij straalt veel zelfvertrouwen uit’, klinkt het.
LEES OOK: Roodhooft bevestigt: nieuw fenomeen naast Van der Poel bij Alpecin
Definitieve stapDel Grosso stapte aan het begin van dit jaar definitief over van het development team naar de hoofdmacht van Alpecin-Deceuninck, nadat hij in de zomer van 2024 al zijn debuut maakte bij de A-kern. In de Tour de Wallonie reed hij meteen top tien, waarna het najaar hem steeds vaker in het shirt van de hoofdmacht bracht.
Sindsdien is het hard gegaan. In zijn eerste WorldTour-koers, Parijs-Nice, draaide hij direct mee. In Catalonië kwam hij nét tekort voor een ritzege, terwijl hij in Dwars door Vlaanderen als zesde eindigde. De echte doorbraak volgde in Turkije, waar hij de sprint won in de tweede etappe en zijn eerste profzege boekte.
Die prestaties blijven niet onopgemerkt. In de podcast Derailleur spreekt Nathan Van Hooydonck zijn bewondering uit — en trekt een opvallende vergelijking. “Als je niet weet dat het Del Grosso is, dan zou je denken dat het Van der Poel is,” zegt hij. “De manier waarop hij sprint... Ellebogen iets naar buiten, lange halen... Het is echt precies hoe Mathieu dat ook doet.” Van Hooydonck ziet ook een goede band tussen de twee landgenoten. “Ze trekken veel met elkaar op. Ze lijken een soortgelijk pad te volgen.”
Alle lof
Sep Vanmarcke, tegenwoordig ploegleider bij Israel-Premier Tech, deelt de lof, al houdt hij de verwachtingen graag realistisch. “We mogen hem nog niet te groot maken. Anders krijgt hij te veel druk, en dan kan het alleen maar tegenvallen,” aldus Vanmarcke. “Maar dat hij een bijzonder talent is, staat vast. Hij won vorige week op heel overtuigende wijze. Je ziet gewoon dat dit een renner is die aansluiting kan maken bij de besten.”
Wat Vanmarcke vooral opvalt, is de rust en volwassenheid van de jonge Nederlander. “Hij straalt veel zelfvertrouwen uit. Alles lijkt vanzelf te gaan en hij lijkt het ook leuk te vinden. Het is voor hem geen probleem als er een ploeg voor hem werkt. Dat is uitzonderlijk, zeker als je ziet dat dit zijn eerste jaar bij de profs is. Dan moet je ook met druk kunnen omgaan, en dat doet hij uitstekend.”
De toekomst lacht Del Grosso toe. Maar of hij het pad van Van der Poel daadwerkelijk gaat volgen, zal de tijd moeten uitwijzen. Dat hij de aandacht al heeft, is nu al zeker.
