Kevin De Jonghe
Sedert zijn vertrek bij VRT zien we Michel Wuyts nog maar sporadisch aan het werk als commentator. Bij VTM hebben ze immers enkel de rechten van Milaan-San Remo en sedert dit jaar ook de E3 Saxo Classic. Maar het gaf Wuyts wel de ruimte om aan een nieuw hoofdstuk te beginnen.
Lees ook: De Cauwer mist Tourstart door familiedrama: dit is zijn vervanger
Een nieuw verhaalWant zo zal binnenkort immers zijn eerste fictieboek verschijnen: Rik III. Wuyts schreef al veel boeken over het wielrennen, maar dit is toch een nieuw gegeven voor hem. Hij werkte aan het boek samen met journalist en auteur, Louis van Dievel. Zo kwam er een positief gevolg aan een toch gedwongen vertrek bij de openbare omroep. Wuyts vertelt hoe het liep na zijn afscheid daar.
“Er kwam een grotere diversiteit op me af. Ik kreeg meteen telefoon van VTM. Die zender heeft natuurlijk minder rechten op wielerwedstrijden, maar ik kon er ook mijn tanden zetten in podcasts en analyses en mijn column in Het Laatste Nieuws liep gewoon door”, aldus Wuyts tegenover Primo.
“Ik stelde vast dat ze bij DPG Media met een enorme gedrevenheid en een moeilijk te evenaren blijdschap aan een opdracht beginnen, terwijl het er bij de VRT toch iets routineuzer aan toeging”, kwam er ook een lichte vingerwijzing naar zijn voormalige werkgever.
Geen rancune meer
Het afscheid zal toen ongetwijfeld wel een wrange nasmaak hebben gehad, maar daar is intussen geen sprake meer van, zo zegt Wuyts. Ook niet nu het voorjaar weer volop aan de gang is, en hij dus maar enkele keren in de commentaarskabine kan kruipen.
“Nee (het knaagt niet meer, nvdr). Wat niet wegneemt dat ik zo blij als een kind was dat ik nu voor VTM naast Milaan-Sanremo ook de E3 Saxo Bank Classic mag doen. Dat dat in 1991 de allereerste koers was waar ik live bij betrokken was, maakt het extra bijzonder. Ik deed toen de verslaggeving van op de motor, terwijl ik nooit eerder op zo’n ding had gezeten.”
Alles voor de job
Het leven als fulltime commentator en journalist was bovendien ook niet altijd makkelijk. Zo had Wuyts het naar eigen zeggen steevast erg druk, en kwam de job zo goed als altijd op de eerste plaats. Hij haalt enkele momenten naar boven waar hij achteraf toch spijt van heeft.
“Er zijn toch wel momenten geweest waarop ik dacht: waar ben je nu mee bezig? Toen ik bijvoorbeeld de diploma-uitreiking van mijn zoon miste. Dat had als gevolg dat ik die fout niet wilde herhalen.” Na een voorval met zijn vrouw koos Wuyts er dan ook voor huiswaarts te keren.
“In 2010 is mijn vrouw lelijk gevallen. Dat was halverwege de Tour. Eerst werden de gevolgen een beetje verbloemd voor mij. Mijn dochter stuurde op een bepaald moment een noodsignaal uit: ‘Papa, je doet er toch beter aan naar huis te komen’. Ik had de boodschap onmiddellijk begrepen en liet alles in Frankrijk vallen. Ik heb er toen voor gekozen haar zelf thuis te verzorgen.”
