Patrick Lefevere maakt eigen renners met de grond gelijk

Een geweldige E3 Saxo Classic, maar dat is voor Soudal Quick-Step toch een heel ander verhaal. The Wolfpack – kunnen we die term nog wel gebruiken? – kwam andermaal niet in het stuk voor en moeten ze harde conclusies trekken. Dat is alvast wat Patrick Lefevere doet.

LEES OOK: Zwaar ontgoochelde Merlier haalt uit: "Is dit allemaal wel nog nodig..."

Pijnlijk

Tegenover Het Nieuwsblad is de grote baas immers zeer streng voor zijn renners. “Laat ons eerlijk zijn: hoe wij als ploeg zijn weggereden: pijnlijk gewoon. Ik zag ons aan kop van het peloton op negentig kilometer van de meet en daarna: het grote niks”, moest ook Lefevere pijnlijk constateren.

“Yves Lampaert als eerste renner van Soudal Quick-Step op de 29ste plaats, meer dan vier minuten achter Mathieu van der Poel. Ik wik en weeg mijn woorden – de ethische commissie van de UCI leest tenslotte mee – maar dat is ver onder de maat.”

Al wil Lefevere zich zeker niet richten op Van der Poel of Van Aert. “Ik verwijt niemand dat ze Mathieu van der Poel of Wout van Aert niet kunnen volgen, die zijn hors catégorie. Maar zelfs in de groep daarachter doen we niet mee”, is hij streng.

Toppers gemist

Maar Lefevere kijkt zeker niet enkel richting de renners voor wat er nu allemaal fout loopt. Hij legt de fout ook bij zichzelf en het management. “Ik ga zeker ook zelf voor de spiegel staan. Feit is dat ik fouten heb gemaakt in mijn aan- en verkoopbeleid.”

“We bouwen de voorjaarsploeg af in functie van het rondewerk, dat klopt, maar met renners als Julian Alaphilippe, Yves Lampaert en Kasper Asgreen gaat er nog altijd een aanzienlijk deel van het budget naar kopmannen voor het Vlaamse werk”, duidt hij zijn jongens andermaal op hun verantwoordelijkheid.

Er zijn selectieproblemen geweest. Ook pech daarin, zo maakt Lefevere nog eens duidelijk. “Op de markt hebben we de voorbije jaren ook een paar slagen gemist. Het verhaal van Wout van Aert en ‘laat mij maar een crossertje blijven’ ga ik niet meer herhalen, maar ook Jasper Philipsen is een voorbeeld. Wilfried Peeters kent hem bij manier van spreken van bij zijn geboorte. We hebben destijds met Jasper gepraat, maar hij heeft andere keuzes gemaakt.”