Jeroen de Pauw
Het klassement waar het eigenlijk allemaal om draait: de maillot rojo. Het prachtige rode shirt dat de winnaar van de Vuelta mee naar huis mag nemen. En het belooft een fameuze strijd te worden, want nagenoeg alle kleppers staan aan de start in Barcelona.
De geschiedenis succesvolle Belgen, daar moeten we natuurlijk helemaal niet ver voor terug. Vorig jaar won Remco Evenepoel immers voor het eerst een grote ronde namens de ploeg van Patrick Lefevere, een echte mijlpaal. Hij domineerde van start tot finish en won op zijn 22ste al de Ronde van Spanje. Een waanzinnige prestatie.
Mocht de jonge Belg ook dit jaar winnen, dan komt hij pas echt in mooi gezelschap. Dan fietst hij zichzelf de top 10 aller tijden in wat Vueltapalmares betreft. Hij zou daarmee ook op gelijke hoogte komen met de meest succesvolle Vueltabelg Gustaaf Deloor, die er in de jaren dertig 2 keer de eindzege wist te veroveren. Ook twee jaar na elkaar. Een voorteken voor Remco?
Ook Eddy Merckx, Ferdinand Bracke, Frans De Mulder, Edward Van Dijck en Freddy Maertens – jawel de sprinter – wonnen de Vuelta ooit namens ons land.
LEES OOK: Geen Giro, geen Tour: Roglic verrast met opvallende keuze voor 2025
Wie maakt er kans?
Op Tadej Pogacar, David Gaudu, Richard Carapaz, Jai Hindley en Carlos Rodriguez na, zakken zowat alle topklassementsrenners af naar de Vuelta voor de laatste wielerronde van het seizoen. De concurrentie wordt dan ook loeizwaar voor iedereen met klassementsambities, zeker omdat ook heel wat sterke blokken aanwezig zijn.
Beginnen moeten we natuurlijk doen met de man die zijn rode trui van vorig jaar wil verdedigen. Remco Evenepoel is na zijn wereldtitel tijdrijden gebrand op nog meer. In zijn Belgische kampioenentrui mét regenboogbandjes (uniek in de geschiedenis), komt hij in bloedvorm op zoek naar een nieuwe eindoverwinning. Evenepoel is amper 23 en is ook de torenhoge favoriet voor de witte trui, maar hij wil meer. Al spreekt hij zelf vooral van podiumambities en een ritsucces. Maar stiekem wil hij meer, toch?
De reden van zijn voorzichtigheid? Ongetwijfeld het sterke blok bij Jumbo-Visma. Primoz Roglic won dit jaar al de Giro, de ronde waar Remco Evenepoel de sterkste indruk gaf maar toen uitviel met een coronabesmetting, en is naar eigen zeggen nog nooit zo goed in vorm geweest. Misschien komt de grootste tegenstand wel uit zijn eigen ploeg. Jonas Vingegaard is na zijn Tourzege op zoek naar de dubbel. Al blijft het wel gissen naar de vorm van de Deen. De voorbije jaren was hij na de Tour nagenoeg niets waard. In de Vuelta wil hij bewijzen dat hij niet enkel kan scoren in de Ronde van Frankrijk. De vraag is maar of Vingegaard en Roglic mekaar zullen versterken, of net het tegendeel.
Met het Spaanse supertalent Juan Ayuso mag ook het thuispubliek hoop koesteren. Eindwinst wordt wellicht net wat te hoog gegrepen, maar samen met zijn ploegmakker Joao Almeida kunnen ze bij UAE Team Emirates wel vuurwerk brengen. De Portugees is rijp voor een zoveelste dichte ereplaats, maar winnen blijft o zo moeilijk voor Almeida. Vorig jaar werd hij vijfde in de Ronde van Spanje (op meer dan zeven minuten van Evenepoel), zijn ploegmakker Ayuso stond wél mee op het podium. En dan vergeten we nog bijna ploeggenoot Jay Vine, de man die vorig jaar vriend en vijand verbaasde door als de beste te klimmen, twee ritten te winnen en de bollentrui te dragen.
Wie nog op het podium stond, was Enric Mas. De Spanjaard was de hele Vuelta lang de grootste belager van Evenepoel, maar echt spannend werd het nooit. Mas koos dit jaar voor de Tour, maar viel al in de eerste rit uit. Een drama voor de kopman van Movistar, die revanche wil in Spanje.
Maar er zijn nog stevige kanshebber. Wat te denken van de man die de Giro dit jaar leek te winnen, maar in de slottijdrit op een ontketende Primoz Roglic botste: oudgediende Geraint Thomas. Hij krijgt met Egan Bernal – ex-Tourwinnaar - en Thymen Arensman misschien wel het sterkste blok in de breedte aan zijn zijde.
De Vuelta wordt ook de eerste kennismaking met een grote ronde voor de 20-jarige Cian Uijtdebroeks. De Belg begint zonder al te hoge verwachtingen, maar wil zich vooral eens testen met de grote jongens. Al zal zijn ploegmakker Alexander Vlasov bij BORA-Hansgrohe ook de nodige steun moeten krijgen.
De allergrootste namen hebben we gehad, maar er zijn nog heel wat renners die een mooie plek kunnen bereiken. Denk maar aan Kévin Vauquelin (Arkéa-Samsic), Damiano Caruso, Mikel Landa en Santiago Buitrago (Bahrain Victorious), piepkuikens Oscar Onley en Max Poole en hun ervaren ploegmakker Romain Bardet (Team dsm-firmenich), Eddie Dunbar en Filippo Zana (Team Jayco AlUla), Hugh Carthy (EF Education EasyPost). Het wordt genieten, dat staat vast.
De sterren
