MONUMENT: De man die de Leeuw van Vlaanderen temde

In onze nieuwe rubriek ‘Monument’ brengen we eens in de maand een ode aan een renner die volgens ons niet vergeten mag worden. Met het Vlaams Openingsweekend voor de deur kunnen we niet anders dan aan Peter Van Petegem denken!

Bijgenaamd ‘De Zwarte van Brakel’, vanwege zijn geboorteplaats Opbrakel en zijn ietwat donkere huidskleur voor een blanke man – mogen we dat in deze tijd nog wel zeggen? – gepaard gaand met de nodige stoppelbaardgroei met zwarte kleur. Een afschrikkende verschijning, voor zijn concurrent-coureurs toch zeker. Maar dat lag niet enkel aan zijn voorkomen, te meer aan zijn klassiek palmares.

Want waarom denken we bij de Omloop Het Nieuwsblad, voorheen gekend als de Omloop Het Volk, meteen aan Van Petegem? In 1994 toont de renner van destijds Trident-Schick zich de beste in de Scheldeprijs, maar net zoals in het heden was dat ook in dat jaar een beetje een koers voor de kruimels.

AANGENAAM
Het is in 1997 dat de inmiddels voor TVM-Farm Frites rijdende ‘Flandrien’ voor het eerst het grote toneel bestijgt. In de Omloop Het Volk is Mapei-GB met kersvers wereldkampioen Johan Museeuw het te kloppen blok.

Als op de Koningsstraat Franco Ballerini het zog van de motor opzoekt, trekt hij een favorietengroepje met zich mee. Museeuw? Nergens te bekennen. Met Tom Steels heeft de Italiaan wel een rappe ploegmaat erbij, Van Petegem sluit als allerlaatste aan. Daarachter valt het stil.

TVM zit met drie renners op een kopgroep van zeven, het ploegenspel kan beginnen. Op weg naar Lokeren kiest Van Petegem het perfecte moment om te versnellen, waarna hij een solo van bijna 5 kilometer uit zijn benen schudt. De eerste grote vis is binnen. Op naar meer?



TE STERK
Het feit dat hij minder snel is dan bijvoorbeeld Museeuw, blijkt niet eens een al te grote belemmering voor ‘De Zwarte van Brakel’. Wat blijkt namelijk? Dat Van Petegem dagen heeft waarop hij veel te sterk is voor iedereen.

Hij wint ook de Omloop in 1998 en 2002, beide keren natuurlijk met een gekende solo. Met de E3 Prijs en Kuurne-Brussel-Kuurne komen er ook nog twee andere klinkende voorjaarsklassiekers op zijn palmares. Naast medailles op wereldkampioenschappen (1998 en 2003) volgen in 1999 en 2003 de absolute hoogtijdagen voor Van Petegem.

LEES OOK: WIE IS TOCH DIE NIEUWE VAN PETEGEM?

In ’99 is dat tijdens ‘Vlaanderens Mooiste’, de belangrijkste koersdag in Vlaanderen. De Ronde van Vlaanderen wordt dat jaar in een beslissende plooi gelegd door een valpartij op de Muur van Geraardsbergen. Van Petegem rijdt vervolgens op de grote plaat naar boven en Museeuw kan met kraken en piepen bijblijven. Even later sluit ook Frank Vandenbroucke aan.

In de sprint met drie brult vervolgens niet de ‘Leeuw van Vlaanderen’ Museeuw. Zijn spurt is afgebot door het werk van Van Petegem, die voor het eerst zegeviert in de grootste koers van zijn land.



REPRISE DELUXE
Een nieuwe afspraak met de Ronde volgt echter pas vier jaar later. In 2003 trekt Museeuw stevig door op de Haaghoek, waarbij enkele stervelingen kunnen aanhaken. Van Petegem kan ook nog nipt aanpikken op de Leberg. Wat volgt is een chaotische finale, waarbij de renner van Lotto-Domo versnelt op de Tenbossestraat.

Op de Muur trekt hij vervolgens alle registers open en duldt hij enkel ‘VDB’ als gezelschap. De twee rijden naar Meerbeke, waar Van Petegem de sprint-à-deux met sprekend gemak wint. In de prachtige trui die de leider van de Wereldbeker destijds draagt rijdt de dan 33-jarige coureur Parijs-Roubaix.



Van Petegem kan de eerste worden sinds Roger De Vlaeminck in 1977 die de Ronde en Roubaix in hetzelfde jaar wint. In een relatief gesloten editie komt hij in volle finale met Viacheslav Ekimov en Dario Pieri op kop te zitten.

Ekimov blijkt de sterkste op de kasseistroken, maar daar wordt de ‘Hel van het Noorden’ in 2003 niet gewonnen. Op de piste in Roubaix gaat de Rus de sprint aan, maar Van Petegem countert met evenveel gemak als zeven dagen daarvoor het geval was. Peter Van Petegem rijdt zich in 2003 in de geschiedenisboeken.



TREURIGE AFTOCHT
Het blijkt de allerlaatste overwinning uit de sportieve carrière van Van Petegem. Een bronzen medaille op het wereldkampioenschap in het Canadese Hamilton later dat jaar is de allerlaatste keer dat hij daadwerkelijk in de spotlights komt.

Het tussenjaar 2004 en de entree van wonderkind Tom Boonen in het voorjaar van 2005 bezegelen Van Petegems lot. Hij speelt nog een grote rol in de wereldtitel van Boonen in Madrid, maar daarna takelt het af. En wordt zijn salaris te hoog voor een coureur die niet meer kan winnen. 

LEES OOK: Boonen verrast met opvallende uitspraak over Remco Evenepoel